#გამოთქმები ვიქტორ ეროფეევის წიგნიდან

1.იცხოვრო რუსეთში,ნიშნავს იარო ჭერზე.ესაა გადაბრუნებული თვალთახედვა.
2.შვილები,როგორებიც არ უნდა იყვნენ ისინი,ჩვენს ცხოვრებას ხაფანგად გარდაქმნიან.
3.ლიტერატორები არ არიან გენიოსები.ლიტერატურა არც ფილოსოფიაა და არც რელიგია.
4.რუსეთი არ ეკუთვნის ევროპას:მას აქვს სხვა,ხშირად ევროპის მიმართ მტრული ბუნება.
5.ხელისუფლება,რომელსაც დამარცხების ეშინია,საყოველთაო დაშინებით იარაღდება,ისაა ერთადერთი მტკიცე საყრდენი.
6.მწერალი-გაგიჟებული მაღვიძარაა,რომელიც რეკავს,რათა სამყარო გააღვიძოს.
7.მე მგონი,სტალინი რუსების ანტიდემოკრატიულობის,მათი ანტიევროპული ღირებულებების,მათი აზრთა აპოგეაა.შემთხვევითი არაა,რომ დღევანდელი ნახევარი რუსეთი სტალინში ბოროტმოქმედს ვერ ხედავს.სტალინი რუსებისაგან შეიკერა.

#ვიქტორ ეროფეევი #მამაჩემი კარგი სტალინი

  ვიქტორ ეროფეევი გვიამბობს,რომ როდესაც იგი 32 წლის იყო მან მამამისი პოლიტიკურად მოკლა,რადგან მამამისი საბჭოთა კავშირის გავლენიანი დიპლომატი იყო და საბჭოთა კავშირმა დაგმო მისი შვილის,ანუ ვიქტორის ანტისაბჭოური მოთხრობა.
  ეროფეევი თვლის,რომ რუსეთი ყველაზე სასაცილო ერია მსოფლიოში.უაზრობაა რუსს მოუწოდო თვითშემეცნებისაკენ.
  ვიქტორის მოთხრობა დედამაც კი  დაგმო.მამამისი კი სტალინის ერთგულად დარჩა.
 წიგნში ავტორის მოგონებებია თავმოყრილი.იგონებს ბავშვობას და საბჭოთა ყოფას.ბავშვობა უზრუნველი ჰქონდა.
  წიგნში კარგად ჩანს საბჭოთა ცენზურა ლიტერატურის მიმართ.
  საბჭოთა კავშირში სიკვდილი სამარცხვინო იყო,რადგან შენი სიცოცხლე პარტიას ეკუთვნოდა.
  ეროფეევი ბავშვობაში გონებაჩლუნგი ეგონათ,რადგან გვიან დაიწყო ლაპარაკი და ზოგადად ლაპარაკი არ უყვარდა.
  ავტორი იხსენებს,რომ მის ბავშვობაში სტალინმა ერთ პოეტს სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯა ლექსების გამო.პოლიციელმა ველოსიპედი წაართვა,რომელიც პარიზიდან იყო ჩამოტანილი.თავად საძაგელი ბავშვი იყო.ეზოში მამის თოფით კატა მოკლა.
  შემდეგ ეროფეევი გვიამბობს მამის წარსულს.მამა მეორე მსოფლიო ომში მონაწილეობდა.ბევრჯერ გადარჩა დაღუპვას და ვიქტორის დაბადება მართლაც გამართლება იყო.
 ამ ნაწარმოებში არ არის მძაფრი კრიტიკა.მწერალი უბრალოდ ფაქტებს გადმოგვცემს და ხშირად სიყვარულითაც კი იგონებს სტალინს.
 ეროფეევი ამბობს,რომ სტალინს მესამე მსოფლიო ომი უნდოდა და მას ამერიკის დაპყრობაც კი უნდოდა.
  ეროფეევის მამა ვერ იტანდა ინტელიგენციას,რადგან ისინი სახელმწიფოს ეწინააღმდეგებოდნენ.ვიქტორი პირველად სწორედ ამ ზიზღის გამო განუდგა მამას.
  სტალინის სიკვდილის შემდეგ ეროფეევის ოჯახი პარიზში გადასახლდა.პარიზი ვიქტორისთვის მეორე სამშობლო გახდა.
  პარიზში დედა სტალინიზმს დაშორდა და ევროპული წეს-ჩვეულებები შეიძინა.ვიქტორი დედის მხარეს იხრებოდა.იგი მეამბოხე სულის იყო.მამა კი მაინც სტალინის ერთგული დარჩა.საბჭოთა კავშირი კი გამოირჩეოდა დასავლეთის სიძულვილით.
  ვიქტორის მამას პარიზში საბჭოთა კავშირის ჯაშუშობა დააბრალეს.რაღაც თვალსაზრისით,ის მართლაც უყვებოდა კრემლს ყველაფერს,რასაც გაიგონებდა.შემდეგ უცხოელებთან ფუქსავატური მეგობრობა დაუწუნეს და უკან მოსკოვში გაიწვიეს.ამით დამთავრდა პარიზული ცხოვრება.მოსკოვში დახვდა უღიმღამობა,ხულიგნები და ბაღლინჯოები.
  შემდეგ მამამისი გახდა საბჭოთა კავშირის ელჩი სენეგალსა და გამბიაში.ამ დროისთვის,ვიქტორი იდეოლოგიურად ძალიან დაშორდა მამას.
 ისეთი შთაბეჭდილება რჩება,რომ ეროფეევს საბჭოთა კავშირის მიმართ პროტესტი მხოლოდ იმის გამო აქვს,რომ იქ არ იყო ვან გოგი და მოდილიანი.სტალინის მიერ ჩადენილი დანაშაულები სულ არ აღელვებს.
  პოლიტ ბიუროს თანამშრომლებისთვის და სტალინისთვის ხელოვნება სახელმწიფოს როლის შესუსტება იყო.
  შემდეგი თანამდებობა ვიქტორის მამისთვის იყო იუნესკოს ვიცე-პრეზიდენტობა.
  შემდეგ აღწერილია როგორ იბრძოდა ვიქტორი სხვა ანტისაბჭოურად განწყობილ მწერლებთან ერთად ცენზურის წინააღმდეგ.ეს მოხდა 1980 იან წლებში.
  "კგბ"მ დაიწყო ეროფეევის თვალთვალი.მას ემუქრებოდნენ.მისგან ხელნაწერის ჩაბარებას ითხოვდნენ.ამ დროს კი მისი ხელნაწერი უკვე დაბეჭდილი იყო დასავლეთში.შემდეგ მამამისს დაემუქრნენ,რომ თუ პატიებით წერილს არ დაწერდა მისი ვაჟი,მამამისს ევროპიდან გაიწვევდნენ.მამამისმა მართლაც დაკარგა სამსახური და წონა საზოგადოებაში.ვიქტორი კი მწერალთა კავშირიდან გარიცხეს.სხვებს საბჭოთა მოქალაქეობა ჩამოართვეს.ზოგი საარსებო წყაროს გარეშე დატოვეს.
  ასე გავიდა 25 წელი.ეროფეევმა ახალი რომანი დაწერა.იგი თვლის,რომ ეს ყველაფერი უნდა მომხდარიყო,რომ ის გარდაქმნილიყო თავისუფალ მწერლად.

#ნიკოლას სპარკსი #მხოლოდ ჩვენ ორნი

  მთავარი პერსონაჟია რასელ გრინი.მას ჰყავს ცოლი ვივიენი,რომელიც მას სულ იდიოტს ეძახის.ნაწარმოები იწყება ვივიენის მშობიარობით.მათ პატარა გოგონა, ლონდონი შეეძინებათ.რასელი გაოცდება იმ გრძნობების მოზღვავებით,რომელიც მასში ახალშობილმა გამოიწვია.
  შემდეგ რასელი აღიარებს,რომ დიდი ჭკუა გონებით არ გამოირჩევა.ჭკუა რომ ჰქონოდა ვივიენთან საქმეს არ დაიჭერდა.ნანობს ცოლის მოყვანას.თუმცა კი,ყოველთვის ქალებთან ურთიერთობა ერჩივნა,კაცებთან მეგობრობას.აღიარებს,რომ მთელი ცხოვრება ვერ მომწიფდა გონებრივად.
  ვივიენი არაჩვეულებრივი დედა იყო,თუმცა ბავშვის გაჩენიდან მალევე გაცივდა.სულ გაღიზიანებული დადიოდა და რასელმა მალევე აღმოაჩინა მიზეზი.რასელის უფროსი ვივიენს ეფლირტავება.იმავე პერიოდში,რასელი საკუთარი ბიზნესის წამოწყებას აპირებს,რაზეც ვივიენი ძალიან გაბრაზდა.
  რასელის ბიზნესმა არ გაამართლა.ცოლი სულ უფრო და უფრო აგდებულად ელაპარაკება.წამოჭრილ პრობლემებზე საუბარს ორივე თავს არიდებს.ცოლმა გადაწყვიტა მუშაობა დაიწყოს და ყველაზე საშინელება ის არის,რომ რასელის მტრების გარემოში ტრიალებს.ვივიენი ცდილობს,რასელს შინაყუდა მამობა ააღებინოს თავზე.რასელი მისტერ დედა გახდა.ვივიენი იგონებს,რომ სადღაც მიფრინავს და ღამ-ღამობით სახლში არ მოდის ხოლმე.პატარა ლონდონს უჭირს უდედობა და მამასთან პირველი კონფლიქტი მოუვიდა.ვივიენი ცდილობს შვილი მამის საწინააღმდეგოდ განაწყოს.
  რასელი შეხვდა თავის პირველ სიყვარულს,ემილიას.ისინი წლების წინ დაშორდნენ.არადა,შეეძლოთ იდეალური ურთიერთობა ჰქონოდათ.მათი ურთიერთობა ღრმავდება,რადგან პატარა ლონდონი ემილიას პატარა ბიჭთან მეგობრობს.
  ამასობაში,რასელმა პირველი კლიენტი იპოვა.
  ვივიენი მაინც უკმაყოფილოა და რასელს ადანაშაულებს,რომ მას ოჯახის შენახვა არ შეუძლია.ამავე დროს,ეჭვიანობს რასელზე და ემილიაზე.ვივიენი კი სულ უფრო ხშირად დაფრინავს სამსახურის საქმეებზე და სახლში ცოტა დროს ატარებს.უფროსი კორპორატიული ბინის დაქირავებას აპირებს ვივიენისთვის.ამასობაში,პატარა ლონდონი დედას გადაეჩვია და მამას მიეჩვია.
 შემდეგ იყო ვივიენის და ლონდონის პირველი ჩხუბი ძვირადღირებული კაბების გაფუჭების გამო.ვივიენი ვერ ეგუება,რომ ბავშვი გადაეჩვია და რასელს ბრალი დასდო,ბავშვს ჩემ წინააღმდეგ ამხედრებო.
 ბოლოს ვივიენი გამოტყდა,რომ თავისი უფროსი შეუყვარდა და სხვა ქალაქში აპირებს გადაბარგებას.ვივიენმა რასელი მიატოვა.რასელს მაინც უყვარს ვივიენი და თუ ის დარეკავს,მზად არის აპატიოს.მაგრამ ვივიენი არ ჩანს.რასელი ცდილობს გაიაზროს,რატომ მიატოვა ვივიენმა და ფიქრობს,რომ ის ძლიერი მამაკაცი არ არის და იმიტომ.ახლა საინტერესოა ბავშვს ვინ წაიყვანს.ვივიენს ბავშვის წაყვანა უნდა.
  რასელი თავს არასრულფასოვნად გრძნობს.უნებისყოფო და ჩვარივით კაცია.ვივიენი თავის ნებაზე ათამაშებს ღალატის შემდეგაც კი,რადგან რასელს ის მაინც უყვარს.რასელი საკუთარ თავზე ბრაზდება,რომ თანდაყოლილი მაამებლობის გამო ვივიენს ვერ უბრაზდება.
  ამასობაში კი,რასელის პირველი შეყვარებული ემილია ძალიან აქტიურობს.ვივიენისგან განსხვავებით,ემილია ძალიან უბრალოა.
 განქორწინების პროცესიც დაიწყეს.ვივიენს ბავშვი და ქონების ნახევარი უნდა.
  ამასობაში,რასელი მიხვდა,რომ ემილიასთან ყოფნა სიამოვნებს.
  როდესაც ლონდონი ველოსიპეტიდან გადმოვარდა და თავი გაიხეთქა,ვივიენი მაშინვე შვილთან გაჩნდა,მაგრამ შვილის თანდასწრებით ყველასთან მოყვარული ცოლის როლს თამაშობს.
  რასელი ფიქრობს,რომ ვივიენთან დაშორების მიზეზი ის არის,რომ ცოლს არასდროს შეწინააღმდეგებია.
  ამასობაში ვივიენმაც დაუთმო რასელს,როდესაც რასელმა ლონდონი ცეკვის გაკვეთილიდან გამოიყვანა.თან ეჭვიანობაც დაიწყო ვივიენმა,რადგან რასელი გვიანობამდე რჩება ემილისთან.
  რასელი ნელ-ნელა გადაეჩვია ვივიენს და მისმა დაარსებულმა კომპანიამაც ნელ-ნელა ამოქაჩა.
  ვივიენი კი არაფრის დათმობას არ აპირებს.მან გაიგო რასელის ემილისთან გახშირებული ვიზიტების შესახებ და აპირებს ეს სასამართლოში გამოიყენოს.რასელი სახლს ყიდის.იგი ემილის სიყვარულში გამოუტყდა.რასელის დას კი კიბო აღმოაჩნდა,მეოთხე სტადია.
  ბავშვობაში რასელის დას საშინელებათა ფილმების ყურება უყვარდა.სიამოვნებდა,რომ ეშინოდა.რადგან რეალურ ცხოვრებაში უფრო საშიში რამ რომ მომხდარიყო,აღარ შეშინებოდა.თითქოს,გრძნობდა,რაც ელოდა.რასელის და ეთხოვება ყველას და ბოლო წუთამდე ცდილობს რასელი და ემილია უფრო დააახლოვოს.
  ვივიენი კი სასამართლოში ბინძური მეთოდებით აპირებს ბრძოლას და სასამართლო უნდა დაარწმუნოს,რომ რასელი შეუფერებელი მამაა.
  უკანასკნელ თავებში მარჯის სიკვდილთან ბრძოლაა აღწერილი.
  მარჯის სიკვდილის მერე რასელი ატლანტაში გადავიდა.ასე,რომ ლონდონი ორივე მშობელთან ახლოს არის.ემილიც რასელს გაჰყვა და ყველაფერი დალაგდა.
 

#betania

                                    ბეთანიის ეკლესია და ორბელიანების საძვალე

ლორე-ტაშირი

ლორე-ტაშირში მონახულებული ქობაირის ეკლესია და თამარის ხიდი.

ფოტოები ახალქალაქის ეკვდერიდან,სადაც ტურინის სუდარის ასლია დაბრძანებული.სამწუხაროდ,სუდარის ფოტოები არ გვაქვს,რადგან გადაღება აკრძალულია.

#ტაროსკარტები

თუ ტაროს კარტების შინაარსის გაგება გინდათ, აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ მილორად პავიჩის "უკანასკნელი სიყვარული კონსტანტინოპოლში".
გთავაზობთ ტაროს კარტების ახსნას წიგნიდან:

ჰერმან ჰესეს "ზიდჰარტა"

ჰერმან ჰესე ქრისტიანობას განუდგა და მთელი ცხოვრება ინდური და ჩინური კულტურის შესწავლას მოანდომა.მას სურდა ეპოვა ის რაც ნებისმიერი რასის თუ ეროვნების ადამიანისთვის საერთო იქნებოდა.
თავდაპირველად ჰესე აღფრთოვანებული იყო ბუდიზმით,შემდეგ კი შეიცვალა აზრი.მისი თქმით,ბუდიზმი გონივრულობას და შენდობის ნაკლებობას ქადაგებს.ჰესეს პერსონაჟი საბოლოოდ უპირისპირდება ბუდას,რადგან ბუდამ არ გაამხილა,თუ რა იხილა მან გასხივოსნების დროს.ზიდჰარტას სურს ინდივიდუალური გზით გასხივოსნების მიღწევა.
ეს წიგნი ინდივიდუალობას ეძღვნება.ჰესეს არ მოსწონს,რომ ბუდიზმი სიყვარულს არ ქადაგებს.ზიდჰარტა კი ეტრფის სიყვარულს.ზიდჰარტა ახალი მესიაა,რომელიც დასავლეთს და აღმოსავლეთს აერთიანებს.
ზიდჰარტა ბრაჰმანის შვილია.იგი იზრდება ბრაჰმანად თავის საუკეთესო მეგობართან გოვინდასთან ერთად.ზიდჰარტას გონების წყურვილი აწუხებს და მიაჩნია,რომ ბრაჰმანების ცოდნა არაა საკმარისი.აინტერესებს სად არის ატმანი(სული).ამიტომ მშობლიური სახლი მიატოვა და გოვინდასთან ერთად ასკეტობა გადაწყვიტა.
ასკეტებთან ზიდჰარტა ცდილობს ყოველი ჟინი და ლტოლვა ჩაიხშოს,რომ მასში დიდმა საიდუმლომ გაიღვიძოს.
ასკეტებთან ზიდჰარტამ ისწავლა მედიტაციის ხელოვნება.მაგრამ მედიტაცია არის საკუთარი მეს დატოვება მხოლოდ დროებით.ზიდჰარტას კვლავ წყურვილი კლავს.მას არ უნდა ისე დაბერდეს,რომ ნირვანა ვერ იპოვოს.ამიტომ ასკეტები მიატოვა და მოძღვარ გოტამასთან წავიდა.
ზიდჰარტა მიხვდა,რომ გოტამამ მიაღწია გასხივოსნებას.მისმა მეგობარმა გოვინდამ მიატოვა ზიდჰარტა გოტამას გამო.ზიდჰარტა კი განაგრძობს თავისი გზის ძიებას,რადგან გასხივოსნებას მან ინდივიდუალურად უნდა მიაღწიოს.გოტამას ნირვანა მას არაფერში არგია.
ერთადერთი რისი შეცნობაც უნდა ეს საკუთარი თავია,რადგან ის ზიდჰარტაა,სხვებისგან განცალკევებული და ის ერთია.
ზიდჰარტამ დაიწყო სამყაროთი ტკბობა.მან შეწყვიტა საიდუმლოს ძებნა საიქიოში და თვლის,რომ საიდუმლო სააქაოშია.იგი შეხვდა მეძავ ქალს,კამალას.მან გადაწყვიტა სიყვარულით ტკბობა ისწავლოს.კამალასაც მოეწონა იგი და უშუამდგომლა მას ვაჭარ კამასვამისთან.მან კამასვამისთან დაიწყო მუშაობა,რადგან წერა-კითხვა იცის.ნაშოვნი ფულით კამალას სიყვარულს ყიდულობს.მაგრამ ვაჭრობა დიდად არ ეკარება  მის გულს.მას უფრო ადამიანებთან ურთიერთობა სიამოვნებს.მაგრამ მისი წყურვილი გრძელდება.კამალა მიხვდა,რომ ზიდჰარტას იგი არ უყვარს და ჯობია რომ ზიდჰარტა ისევ ასკეტად იქცეს.ზიდჰარტამ დიდძალი ქონება დააგროვა.მასში ასკეტმა მიიძინა.მტვერი დაედო მის ფიქრებს.შემდეგ მდიდრისთვის დამახასიათებელი სენი შეეყარა.ყველაფერი მოყირჭდა და გული ბოღმით აევსო.მას შურდა უბრალო ადამიანების,თუ როგორ უხარიათ მათ პრიმიტიული ამბები,მაგრამ თვითონ ვერასდროს ისწავლა ეს,რადგან სიმდიდრე აჩლუნგებდა.და მაშინ კვლავ მიატოვა ყველაფერი და წავიდა.კამალა კი მისგან ორსულად დარჩა.
ზიდჰარტა თავის მოკვლას აპირებდა,მაგრამ მასში ბრაჰმანის სიბრძნემ გაიღვიძა და მიხვდა,რომ  ყველა ეს სიმდაბლე უნდა გამოევლო,რომ კვლავ გამოღვიძებულიყო.უკანასკნელ სასოწარკვეთილებამდე უნდა მისულიყო,რომ ყველაფრის მიმართ ზიზღი ეგრძნო.ახლა ნამდვილად იცის,რომ ამქვეყნიურ სიამეთ ბედნიერება არ მოაქვს.
მას აოცებს მდინარე,რომელიც სულ მიედინება და მაინც სულ აქ არის!მას უნდა მდინარეს ჩასწვდეს!
იგი მენავე ვაზუდევას ქოხში გადასახლდა და მენავეს შეგირდობა შესთავაზა.
ზიდჰარტა სწავლობს მდინარის მოსმენას.მდინარემ ასწავლა მას,რომ დრო არ არსებობს.რომ მდინარეს მხოლოდ აწმყო აქვს.როდესაც დროის შეგრძნებას დაკარგავ,მაშინ გასხივოსნდები.
ზიდჰარტა შემთხვევით კამალას გადაეყარა.კამალა გველის ნაკბენით გარდაიცვალა.ზიდჰარტასთან დარჩა მისი პატარა ვაჟი,რომელსაც ასევე ზიდჰარტა ჰქვია.უფროს ზიდჰარტას უმცროსი ძალიან უყვარს,მაგრამ შვილი განებივრებული ბავშვია და ბედნიერების მაგივრად უბედურება მოუტანა მამას.მაგრამ მას ისევ ეს უბედურება ურჩევნია,შვილის გარეშე ბედნიერებას.რადგან ცხოვრებაში პირველად წრფელი გულით უყვარს.ასე კამალა არ ჰყვარებია.
შვილი მისგან გაიქცა.ერთხანს სდია შვილს,შემდეგ კი მიხვდა,რომ შვილს ვერც ვერაფრით დაეხმარება და არც მასზე მიჯაჭვული უნდა იყოს.ის კვლავ ადამიანებისკენ გადაიხარა.ახლა ესმის,რატომ სჩადიან ადამიანები სისულელეებს სიყვარულისთვის.ვაზუდევამ ურჩია კვლავ მდინარეს მოუსმინოს.მდინარეში ყველა ხმა შეერთდა,რაც კი აქამდე მოუსმენია და მან კვლავ ბრაჰმანის სიბრძნე შეიცნო და ეს არის სრულქმნილება.
საბოოლოოდ ზიდჰარტაში სიყვარულმა გაიმარჯვა.მან უარყო ყველა მოძღვრება,რადგან იქ სიყვარული უარყოფილია.მან სიყვარულის სასარგებლოდ გააკეთა არჩევანი.
ძალიან ადამიანური რომანია.ადამიანად ყოფნა რა ძნელია,ამაზეა წიგნი.ადამიანი სულ ეძებს და ვერ პოულობს.ზიდჰარტა თან მიწიერია,თან არამიწიერი.ხშირად ეცვლება წარმოდგენები ცხოვრებაზე.საბოლოო ჯამში,არაფერი სცხია გურუობის.ვერ გაუგია ადამიანებს შორის უნდა ცხოვრება თუ ბერებს შორის.

გამოთქმები:
1.ძიება ნიშნავს მიზნის ქონას,პოვნა ნიშნავს მიზნის არქონას.
2.სიბრძნე არ არის ზიარებადი.სიბრძნე,რომლის გაზიარებასაც ბრძენკაცი შეეცდება,ვითარცა სიბრიყვე,ისე ჟღერს.
3.ყაჩაღში და მოყომარეში ბუდა ყუჩობს,ბრაჰმანში კი ყაჩაღი.

ონორე დე ბალზაკის "30 წლის ქალი"

  ნაწარმოები იწყება ნაპოლეონთან გამომშვიდობების სცენით.ამ სახალხო მსვლელობაზე ახალგაზრდა ქალი ჟიული მოდის,რომ იხილოს საკუთარი სატრფო ოფიცერი ვიქტორ დეგლემონი.ჟიულის მამა შეშფოთებულია,რადგან ვიქტორი ჯარისკაცისთვის დამახასიათებელ თვისებებს ატარებს;მფლანგველია,ეგოისტია,უქნარა და მექალთანე.ჟიული მაინც გაყვა ცოლად ვიქტორს.მამაც მალე გარდაიცვალა.საომარი მდგომარეობის გამო ვიქტორმა ჟიული თავის ნათესავ მარკიზასთან გადაიყვანა ქალაქ ტურში.გათხოვების მერე ჟიული ძველებურად ანთებული აღარ არის ქმრის მიმართ.ტურში ჟიული ერთ ინგლისელ აზნაურს,არტურ ორმონდს შეუყვარდა.ჟიულის საიდუმლო ვიქტორის მამიდამ გაიგო.ჟიულის ილუზიები დაემსხვრა.გათხოვებამ ის მახინჯ,სნეულ და მობერებულ ქალად აქცია.მამიდა დახმარებას შეპირდა,მაგრამ ამ დროს ვიქტორმა რეჟიმის დაცემა აუწყა და საჩქაროდ ორლეანში წამოსვლა ურჩია.
  ჟიულიმ მიატოვა ვიქტორის მამიდა და გზას გაუდგა,შეყვარებული ინგლისელი მას თან დასდევს.
  მისი ქმარი გენერალი გახდა.ქმრის მამიდა გარდაიცვალა და ჟიული სრულიად მარტო დარჩა.ჟიული ქმართან პოზიციებს არ ამყარებს და მორჩილად აკეთებს ყველაფერს.ვიქტორმა საზოგადოებაში მაღალი ადგილი დაიმკვიდრა,ყველას ჭკვიანი ჰგონია,მაგრამ სინამდვილეში ჟიული განაგებს მის საქმეებს და მისი მრჩეველია.ჟიულის არ მოსწონს მამაკაცური როლი ოჯახში და პასიური ქალობა ურჩევნია.ამიტომაც იტანჯება.ტანჯვა ცოტა ხნით გოგონას დაბადებამ შეუმსუბუქა.თუმცა კი,მალევე შეამჩნია,რომ ქმარი საერთოდ გადაეჩვია.საბრალო ჟიული სიცოცხლით ტკბობას ვერ ახერხებს.მალე ისიც აღმოაჩინა,რომ ქმარი ღალატობს.ჟიულიმ საზოგადოებაში ხშირად გამოჩენა და შურისძიება და ქმრის დაბრუნება გადაწყვიტა,და აი,ისევ გამოჩნდა არტური.
  არტურმა ჟიულის მკურნალობა იკისრა.მათ 1 წელი გაატარეს სანატორიუმში.ერთი წლის თავზე კი სიყვარულში გამოუტყდნენ ერთმანეთს.მაგრამ ჟიულიმ არტურს საფრანგეთის დატოვება მოსთხოვა,რადგან მისთვის მოვალეობა ოჯახის წინაშე წმინდაა.ამის შემდეგ ჟიული და ვიქტორი ერთად აღარ იწვნენ,მხოლოდ გარეგნულად დარჩნენ ცოლ-ქმრად.არტური საფრანგეთიდან არ წავიდა.ერთხელაც სცადა ჟიულისთან ყოფნა და ქალის ცივი უარის მერე თავი მოიკლა.ჟიული ისევ ლოგინად ჩავარდა და დაიწყო ისევ ტანჯული ცხოვრება.
  ის სოფლად გადასახლდა,რადგან შინაგანად მკვდარია და განმარტოებულ ცხოვრებას ეწევა.მას მხოლოდ სოფლის მღვდელთან საუბარი ანუგეშებს.ის მღვდელს უამბობს,რომ დედობა აღარ სიამოვნებს,რადგან,როცა შვილს უყურებს ახსენდება ის,რაც უნდა ჰქონოდა და არ აქვს.როცა შვილს უყურებს,უნდა რომ მას მისი სატრფოს თვალები ჰქონდეს და არა ქმრის.ჟიულის საზოგადოების ნორმების დანგრევა უნდა. მღვდელს არ მოეწონა ჟიულის საუბარი.იგი თვლის,რომ ჟიულის ეგოიზმი ალაპარაკებს.მას არც ოჯახი ადარდებს,არც რელიგია და ეს ყველაფერი ჰედონიზმამდე მიიყვანს.მღვდელი თვლის,რომ ყალბ ფილოსოფიას და გამოსავლის ძიებას სიკვდილში,ჯობია რელიგიას მიმართოს,მაგრამ ჟიულის არაფრის მოსმენა არ უნდა.
  ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე და ჟიულის შეუყვარდა მასზე პატარა კაცი,ვინმე შარლ დე ვანდენესი.
  შარლი და ჟიული საყვარლები არიან.მათ ვაჟიც შეეძინათ.ახალი ბავშვის შეძენამ ის გამოიწვია,რომ დედამ საყვარელი მამაკაცისგან შეძენილ ბავშვს მიანიჭა უპირატესობა და პირველი გოგონა სახელად ელენი დაიჩაგრა.ამ გოგონამ ეჭვიანობის ნიადაგზე ბიჭი დაახრჩო.ჟიულიმ ეს ბავშვი თავისი ქმრის ბავშვად გაასაღა.ქმრისგან კიდევ ერთი ბიჭი გუსტავიც შეეძინა.ამას მოჰყვა კიდევ 2 შვილი.უფროსმა ელენმა იცის დედის საიდუმლო და ის დედის მიმართ გაცივდა და გულჩათხრობილ ადამიანად გაიზარდა.მას მამა უფრო უყვარს.
  ელენს მამის მიერ 2 საათით შეფარებული მკვლელი შეუყვარდა,რადგან თვითონაც ბოროტმოქმედად აღიქვამს თავს და მკვლელთან ერთად დატოვა სახლი.წლების მერე,მამამ ელენი მეკობრეთა ხომალდზე ნახა.მკვლელი ხომალდის მეთაური გახდა.იგი ელენს ფუფუნებაში აცხოვრებდა და ერთად 4 შვილი შეეძინათ.ელენი უზომოდ ბედნიერი იყო,მაგრამ ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე.წლების მერე ის იტალიის მთებში შეხვდა ჟიულის.ელენის ქმარი და 3 შვილი ზღვაში შეტაკების დროს დაიღუპა.ელენი თავის უკანასკნელ შვილთან ერთად ჟიულის თვალწინ გარდაიცვალა.
  შემდეგ ჟიულის მომდევნო 2 ვაჟი გარდაიცვალა.დარჩა 1 გოგონა.4 შვილი დაკარგა და მაინც მიკერძოებულად ძლიერად უყვარდა მოენა.მოენა დედას სიბერეში გულცივად ეპყრობოდა.ასეთ დარდებში გარდაიცვალა 50 წლის ჟიული.საკუთარი შინაგანი სამყაროსკენ მიმართული და დედობისთვის შეუფერებელი.ინტროვერტი და ეგოისტი ქალები კარგი დედები ვერ იქნებიან.
  ვფიქრობ,რომ ეს არ არის ბალზაკის საუკეთესო ნაწარმოები.ბევრი რამ ბუნდოვანია.გაუგებარია მაინც რის გამო შეიძულა ჟიულიმ თავიდანვე ქმარი.ქმარს ხომ იგი ყოველთვის უყვარდა!გენერალი დეგლემონი უზომოდ მზრუნველი მამა აღმოჩნდა და როგორც მკითხველს გამიჭირდა მისი შეძულება.
  ასევე,გაუგებარია სიკვდილის წინ რისი თქმა უნდოდა ელენს.ინანა მკვლელთან ერთად გაქცევა?აპატია დედას?ან საერთოდ რა იცოდა დედის საიდუმლო სიყვარულზე და რას ფიქრობდა?
  თუმცა კი,ნამდვილად ჩამთრევი რომანია.უგუნურებამდე შეყვარებული ჟიულის გრძნობებიდან უცებ მეკობრეთა ხომალდზე ვხვდებით და დიდი თავგადასავლები იწყება.

მილორად პავიჩის "უკანასკნელი სიყვარული კონსტანტინოპოლში"

  ნაწარმოები იწყება კარტის მოკლე ისტორიით,რომ იგი ბოშებმა ქალდეადან და ეგვიპტიდან ისრაელში და საბერძნეთში შეიტანეს და ტაროს კარტში ასტროლოგია და ნუმეროლოგია ურევია.
  პირველ თავში,სახელად მასხარა ვეცნობით სოფრონი ოპუიჩს.იგი საფრანგეთის არმიის კავალერისტია.უყვარს ქალები და დროსტარება,მაგრამ აქვს საიდუმლო.უნდა,რომ შეიცვალოს,მაგრამ ჯერ არ ვიცით რა არის მისი იდუმალი ოცნება.მას სამყაროს წესრიგის შეცვლა უნდა.ის თვლის,რომ მთელი სამყარო მის წინააღმდეგ არის განწყობილი და ის მარტოსულია.განდეგილი მას ურჩევს,რომ მამის ჩრდილიდან გამოვიდეს,რადგან გამარჯვებული მამა შვილს ცხვარივით წინ გაირეკავს.
ნაწარმოები ძალიან პოეტურია.გვხვდება საინტერესო გამოთქმები.ძალიან მისტიკურია.ზოგჯერ შინაარსის გასაგებად დიდი დრო გვჭირდება.ნაწარმოებში ბევრი დაფარული აზრია.რას უნდა ნიშნავდეს სამი სიკვდილი და ორი წარსული?რას უნდა ნიშნავდეს,რომ მამაკაცებს ერთი სქესი აქვთ და ქალებს ორი? გაბრიელ გარსია მარკესის გავლენა იგრძნობა პავიჩის შემოქმედებაში.
  ოპუიჩს უნდოდა სურვილი ჩაეფიქრებინა მაგთან,მაგრამ მაგს მისი სურვილის შეეშინდა და კონსტანტინოპოლში გაუშვა.ასევე,ოპუიჩი ეძებს მამას.
  პაპესამ (ქურუმმა ქალმა)ოპუიჩს უთხრა,რომ ის მამამისივით სამხედრო პირი არასდროს იქნება და მას სულ სხვა გზა აქვს გასავლელი ცხოვრებაში.იგი საუბრით ტკბობას ისწავლის.
  ის შეხვდა დედას.დედა ურჩევს,რომ ცოლი მოიყვანოს.
  ნაწარმოებში ორი დაპირისპირებული მხარე გამოიკვეთა.ოპუიჩის მამა და მეორე გენერალი ტენეცკი.ტენეცკის ვაჟმა სოფრონის და გააუპატიურა.მამა ოპუიჩმა მოკლა უფროსი ტენეცკი და მოკლულის ქალიც მას შეხვდა.
  შემდეგ რამდენიმე თავი ამ ქალს ეხება.მას რასტინა ქვია.რასტინა გათხოვდა,რადგან ოპუიჩს მისი ომში წაყვანა არ შეეძლო.ერთი გოგო და ერთი ბიჭი შეეძინა.ბიჭმა ,სახელად არსენმა თავისი საუკეთესო მეგობარი შემოიკედლა.ამ მეგობარს კი სექსი ჰქონდა რასტინას ქალიშვილთან და რასტინამ ორივე გააგდო სახლიდან.
  რასტინას ქალიშვილი კაპიტან ოპუიჩის საყვარელი გახდა,მას შემდეგ რაც,ოპუიჩმა მოკლა ამ გოგონას სატრფო. ეს გოგონა მოგვიანებით უმცროს ოპუიჩთანაც დაწვება.რასტინას ვაჟმა,არსენმა გადაწყვიტა თავისი საუკეთესო მეგობრის გამო შურისძიება და კაპიტან ოპუიჩის მოკვლა.ამავე დროს,უფროსი ოპუიჩი არსენის მამაა.
  უმცროს ტენეცკისაც ჰყავს და.მას ერისენა ჰქვია.უმცროსმა ტენეცკიმ სოფრონი დაჭრა და სწორედ ერისენამ გადაარჩინა იგი.მათ ერთმანეთი შეუყვარდათ.ერისენა მესამე ფეხსაცმელია,ანუ ქალი,რომელიც დოგმებს არ მისდევს.ოპუიჩის და ერისენას შეხვედრა თავიდანვე ნაწინასწარმეტყველები იყო.
  ერისენა ცდილობს დაარწმუნოს ოპუიჩი,რომ ომი უაზრობაა და მეომრის პროფესიას შეეშვას.ოპუიჩი შეეშვა კიდევაც,მაგრამ რაღაც არ ასვენებს.ბოლოს,ერისენამ ურჩია მამამისთან ერთად კონსტანტინოპოლში წასვლა,რადგან საიდუმლო იქ გაცხადდება.ოპუიჩმა სურვილი ჩაიფიქრა კონსტანტინოპოლში,როდესაც ფარის ნახვრეტში თითი ჩაყო და ხელისგულით წრე შემოხაზა.
  ბოლო ეპიზოდში ერისენა ოპუიჩის მამას უყურებს ვნებიანი თვალებით და ფიქრობს,რომ მისგან ეყოლება შვილი.უმცროსი ოპუიჩისგან არ ეყოლა შვილი.ამ დროს ოპუიჩი მწარედ განიცდის,რომ მისი ოცნება მის გარეშე,სადღაც შორს ასრულდა და ვერც ვიგებთ მაინც რა იყო მისი ოცნება.უფროსი ოპუიჩი კი უცებ აორთქლდა და მეორე დღეს ვერავინ იპოვა.
  ეს არის რომანი ომის უაზრობაზე,მამებზე და ვაჟებზე,სიყვარულზე,ბედისწერაზე,გამარჯვებასა და დამარცხებაზე.
  ის,ვინაც ომში გაიმარჯვა,რეალურად დამარცხებულია,მას მომავალი არ აქვს.მაშ,რომელი ჯობია გამარჯვება თუ დამარცხება,გვეკითხება მწერალი...


გამოთქმები:
1.ქარმა წონაში მოიმატა და მას მერე არ მინახიხარ.
2.ყოველივე,რაც მიწის წიაღში ხდება,მხოლოდ ვარსკვლავების ციმციმის ანარეკლია.
3.მთვარის სუნთქვას ეპასუხება მდინარეების სუნთქვა.
4.ხორბალს ქრისტეს სხეულის სუნი ასდიოდა...
5.გამარჯვებას ბევრი მამა ჰყავს,დამარცხება კი მუდამ ობოლია.გამარჯვებას და დამარცხებას ერთი დედა ჰყავთ.
6.მაინც როგორ დაუშვი,ღმერთო,რომ ჩვენს წინ კი არ გაყენებთ,არამედ ზურგს უკან გმალავთ?
7.თუ იმ მიმართულებით წახვალ,საითაც შენი შიში უფრო მძაფრდება,მაშინ სწორ გზას ადგახარ.
8.გამარჯვებას შვილები არა ჰყავს,მას მხოლოდ მამა ჰყავს.დამარცხებას კი 100 შვილი მაინც ჰყავს.ახლა იფიქრე,მათგან რომელი უფრო ძლიერია?
9.სიზმარი-ეს ჩვენი სამშობლოა ბაბილონის გოდოლის დროისა.
 
 

ბალზაკის პოლკოვნიკი შაბერი

პოლკოვნიკი შაბერი რუსებთან შეტაკების დროს დაიჭრა.იგი ყველამ მკვდრად გამოაცხადა.ის კი გადარჩა.ძმათა საერთო სასაფლაოზე გვამებს შორის გზა გაიკვლია და გადარჩა.ახლა კი საკუთარი პიროვნების საიდენტიფიკაციოდ საბუთების მოძიება სჭირდება და ვექილ დერვილს მიადგა.ეს ის დერვილია გობსეკთან რომ მუშაობდა.შაბერის ცოლი,ამასობაში უკვე სხვას გაჰყვა ცოლად.
შაბერის სიმართლე არ სჯერათ და დერვილის კანტორაში გადამწერებმა სიცილი დააყარეს.შაბერს კი ახლა მხოლოდ ცოლზე შურისძიება უნდა,რადგან ცოლმა იცის მისი არსებობა,მაგრამ არ ღებულობს მას სახლში და თავს არიდებს.
დერვილი დაინტერესდა ამ ამბით და პოლკოვნიკს დახმარებას შეჰპირდა.თუმცა,მოგვიანებით აღმოაჩინა,რომ პოლკოვნიკის მხოლოდ მცირე ქონება გადარჩა,დანარჩენი კი ცოლმა მიიტაცა.ცოლი არც მისი სიკვდილის დოკუმენტის გაბათილებას დათანხმდება,რადგან ქონების გაყოფა არ უნდა.საბოლოოდ ცოლმა გაიმარჯვა.შაბერს შეზიზღდა იგი ფარისევლობის გამო,თავისი ვინაობის აღდგენაზე უარი თქვა და დარჩენილი ცხოვრება მოხუცებულთა თავშესაფარში გაატარა.

ონორე დე ბალზაკის "გობსეკი"

გობსეკი ინგლისურად მშრალ ხახას ნიშნავს.ეს მოთხრობა მამა გორიოს გაგრძელებაა.გობსეკი ერთი მევახშეა.მის ისტორიას გვიამბობს ვექილი დერვილი,რომელიც ვიკონტესა დე გრანლიეს ოჯახის მეგობარია.ვიკონტესა დე გრანლიე ნერვიულობს,რომ მის ქალიშვილს კამილას მოსწონს გრაფი დე რესტო.ეს სწორედ იმ დე რესტოს ვაჯია,რომელიც მამა გორიოშია ნახსენები.გობსეკი ახალგაზრდობაში მეკობრე იყო.მან ყველაფერი ნახა.გულგრილი გახდა ადამიანური ვნებების მიმართ.მისთვის ბედნიერება ბევრი ფულის ფლობაა,რადგან ფული სიძლიერე და პატივმოყვარეობაა.მას არ უყვარს სიკეთის კეთება,რადგან სიკეთე მის მქმნელს არაფერს ავნებს,მაგრამ მისგან დავალებულ ადამიანს აუცილებლად ავნებს.მისი აზრით,ცხოვრება მანქანაა,რომელსაც ფული ამოძრავებს.ოქროა პარიზელების სული და გული.
ეს კაცი თან საზიზღარია,თან საზოგადოებრივი ცხოვრების მამხილებელია.
ერთ დღესაც ამ ვექილს მოუწია გობსეკთან მისვლა სასესხებლად ფულის,რომ საკუთარი კანტორა გაეხსნა.გობსეკმა მას ფული ასესხა და დერვილმა მოახერხა ამ ვალის დაბრუნება 5 წელზე ნაკლებ დროში,რადგან ვიკონტესა დე გრანლიეს საქმე კარგად წარმართა.დერვილი დე გრანლიეს ახარებს,რომ ახალგაზრდა გრაფი დე რესტო დიდძალ ქონებას მიიღებს და კამილას შეუძლია მასზე გათხოვება.
გობსეკის გარდაცვალების დროს დერვილმა აღმოაჩინა,რომ გობსეკის დაგროვებული დიდძალი ქონება ტყუილად ფუჭდებოდა.გობსეკი მთელი ცხოვრება ქონებას აგროვებდა,მაგრამ ამ მომხვეჭელობას მიზანი არ ჰქონია.

საინტერესო ფაქტები ღვინოზე

1.მსოფლიოში 10000 ვაზის ჯიშიდან რქაწითელი მე -16 ადგილზეა.
2.სერბეთში და ბულგარეთში აქვთ იქ გამოყვანილი რქაწითელი.
3.საფერავი არის ამერიკაში,კერძოდ კალიფორნიაში.
4.კონიაკი ღვინის ნაწარმია.
5.მეტი თიხიანობის გამო მუკუზანი უფრო მძიმე სხეულიანი გამოდის.
6.ალექსანდრე ჭავჭავაძემ ბორდოდან გამოიძახა მეღვინე.
7.საფერავისგან აბსოლუტურად თეთრ ღვინოს ვერ დააყენებ,მაგრამ წითელი თავკვერისგან შეგიძლია დააყენო თეთრი ღვინო.თუმცა ,ასევე საფერავისგანაც გამოდის თეთრი ღვინო.
8.ზამთარში გასათბობად უნდა დალიო მაღალ ალკოჰოლიანი ღვინო.
9.კასრში ნამყოფ ღვინოს ვანილის არომატი აქვს.
10.მუსკატი არის რამდენიმე სახეობის ღვინო ერთად,რომელიც გვაძლევს მეტ არომატს.
11.ქვევრის ღვინო არის ჩალისფერი და ჩირის და თაფლის არომატით.
12.ხოლო ევროპული ღვინო ჩალისფერი ,ან ქარვისფერი ვერ იქნება.
13.ბოთლში ლექი ნიშნავს გაუფილტრავს.
14.ძველი ღვინო ყოველთვის კარგი არ არის.მხოლოდ წითელი ღვინის დაძველება შეიძლება. თეთრი მალევე უნდა დალიო.
15.საფერავს აძლევდნენ რადიაციის წინააღმდეგ წყალქვეშა ნავებზე,ასევე ჩერნობილის ტრაგედიის გადატანილებს.
16.საფერავში ჭარბობს ალუბლის არომატი.
17.ტერასულ ღვინოში უფრო მეტი მზე აღწევს და არომატული გამოდის.
18.ოჯალეშს აქვს ზევით ასული მტევნები,რომ ნესტმა არ გააფუჭოს.
19.ქინძმარაული=ქინძმორეული,ან ქინძი და ვაზი ერთად.
20.ტკბილი ღვინო არის,როდესაც ფერმენტაცია ანუ დუღილი წყდება მაცივრის ჩართვით.
21.ქისი ნიშნავს ლამაზ ქალს.

ერეკლე დეისაძის დამლაგებელი

წიგნში თავიდანვე იგრძნობთ ბიბლიის აბუჩად აგდებას,თუმცა წიგნი სულ სხვა რამეზეა.
ავტორი აღშფოთებულია,რომ უნიჭო მწერლები იბეჭდებიან.
მოქმედება წარმოებს გამომცემლობაში.მდივანო გოგონა გვიამბობს გამომცემლობის ყოველდღიურობას.გვიამბობს,რომ მწერლები,რომლებიც მასთან დადიან,არიან მკვდარი ტექსტების ცოცხალი  შემოქმედები.რომ საქართველოში მხოლოდ მკვდრებს კითხულობენ.
ნაწარმოებში ხდება უცნაური მოვლენები.რამდენიმე მწერალი გაუჩინარდა.მდივანმა გოგონამ კი წერილი მიიღო გაუჩინარებული ავტორისგან.გოგონამ პოლიციაში განაცხადა.შემდეგ მესაფლავე დაიკარგა.ვარაუდობენ,რომ ქალაქში სერიული მკვლელია.
მდივანმა გოგონამ შეყვარებული გაიჩინა,რომელმაც ერთ კვირაში ხელი სთხოვა.შემდეგ კი გაქრა.ეს ყველაფერი იმით ახსნა,რომ დიდი ხანია აღარ უდგება და გოგოების გამწარება მოსწონს.
სერიული მკვლელი დამლაგებელი აღმოჩნდა.დამლაგებლის მონოლოგი ცვლიდა მდივანი გოგონას მონოლოგს  და ბოლო წუთამდე ვერავინ მიიტანა ეჭვი მასზე.გვამები მის სარდაფში იპოვეს.
ახლა კი გთავაზობთ გამოთქმებს წიგნიდან:
1.საქართველო ის უიშვიათესი ქვეყანაა,სადაც წიგნებს ყდის ფერების მიხედვით არჩევენ,რომ ესა თუ ის წიგნი შესაბამისობაში მოდიოდეს შპალერისა და ავეჯის ფერთან.
2.საქართველოში მკითხველები დინოზავრზე ადრე გადაშენდნენ
3.თუ თბილისში ერთი მილიონი მოსახლეა,ეს ნიშნავს,რომ მათგან ორი მილიონი პოეტია.
4.კარგ მწერალს სხვა არაფერი დარჩენია,გარდა ერთისა,იჯდეს და წეროს იმაზე,თუ როგორ მოკვდა ლიტერატურა.
5.რაც მეტს ფიქრობ,მით მეტ უაზრობას ამბობ,ხოლო რაც მეტ უაზრობას იტყვი,მით უფრო ახლოს ხარ ფილოსოფიასთან.

მოგზაურობა ჩეხეთში

ჩეხეთში მოგზაურობისას აუცილებლად აღმოაჩენთ,რომ არსებობს ლუდის შამპუნი,საპონი და ლუდის სპა.ჩეხები არა მარტო სვამენ,არამედ კოსმეტიკაშიც იყენებენ ლუდს.
თუკი რაიმე მისტიკურს ეძებთ,მოინახულეთ ალქიმიის მუზეუმი,რომელიც ესპანურ სინაგოგასთან მდებარეობს.
პრაღის გარეთ მოინახულეთ ქალაქი კუტნა ჰორა.ამ ქალაქში ვერცხლის წარმოება იყო და ქალაქის სახელი ითარგმნება,როგორც შახტების გორა.წმინდა ბარბარა მეშახტეების მფარველად ითვლება.გზად დაინახავთ ფილიპ მორისის ქარხანას.
ძვლების ეკლესიაში შავი ჭირის დროს ძვლები ამოთხარეს და ინფიცირებულები ჩაასვენეს.ხოლო ძვლებით ეკლესია მორთეს.
მორავია ჩეხეთში ითვლება,როგორც ქრისტიანობის და ასევე ღვინის საწყისი.თავდაპირველად ჩეხები პროტესტანტები იყვნენ,შემდეგ კი მოხდა ჰუსიტების რევოლუცია და კათოლიკეებმა გაიმარჯვეს.
ჩეხეთში სანტა კლაუსის არ სჯერათ.სჯერათ,რომ საჩუქრები პატარა იესოს მოაქვს.
ჩეხეთში უყვართ პრინცესა ანა,რომელიც ინგლისის მეფე ჩარლზ მეორეს გაჰყვა ცოლად.
ასევე,უყვართ პირველი პრეზიდენტი ტომაშ მასარიკი.მისი სახელობის მოედანი ისრაელშიც კი არის.
პირველი მუზეუმი ჩეხეთში მე-14 საუკუნეში გაიხსნა.
ჩეხები განტვირთვის მიზნით ხშირად დადიან სოკოს კრეფაზე და იციან მათი ცნობა.
ჩეხების მფარველი წმინდანი ვიაჩესლავი ვიტუსის საკათედრო ტაძარშია დაკრძალული.
ებრაელები პრაღაში მეცხრე საუკუნეში მოვიდნენ.
ვიტუსის ტაძარს გარგოილები(ouroboros) ამშვენებენ.გარგოილები ტაძარს ავი სულებისგან იცავენ.

საინტერესო ცნობები ქალაქ რუსთავზე

პირველ რიგში უნდა იცოდეთ,რომ რუსთავი თბილისზე ძველია.იგი თრდატ მეფემ ააშენა მეოთხე საუკუნეში.თავდაპირველად იყო კუხეთის ცენტრი და ითვლებოდა საუფლისწულოდ.რუსთავის ციხე იცავდა თბილისს.
რუსთავში რომ შეხვალთ თვალში მოგხვდებათ კათოლიკური ეკლესია თბილისის ქუჩაზე.რუსთაველებს სჯერათ,რომ შოთა რუსთაველი აქ დაიბადა.
სავარაუდოდ,რუსთავში ძველი ტომები-ხალიბები მოსახლეობდნენ. და რუსთაველები სიამაყით გაჩვენებენ ხალიბების ძეგლს.კულტურისა და დასვენების პარკში ადგილობრივი მოქანდაკეების ნამუშევრებს ნახავთ.აქ არის ყოფილი კულტურის სახლი "ხიმიკები" და ამ შენობის წინ იხილავთ მენდელეევის და მელიქიშვილის ძეგლებს.
1265 წელს რუსთავს ისეთივე შავი დღე გაუთენდა,როგორც თბილისს კრწანისის ომის დროს.აღდგომა დღეს ქალაქი ბექა ყაენმა დაანგრია.ამის შემდეგ რუსთავში დიდი ხნით შეწყდა სიცოცხლე.
1940 წლიდან აშენდა თანამედროვე რუსთავი.გერმანელმა ტყვეებმა ააშენეს.ინდუსტრიალიზაციის დროს რუსთავს კარვების ქალაქს ეძახდნენ,რადგან უამრავი მშენებელი ჩამოდიოდა საქართველოს სხვადასხვა ქალაქებიდან და კარვებში ცხოვრობდნენ.რუსთავის ფოლადის მეტალურგიული ქარხანა ამჟამად არ მუშაობს.
არც საბჭოთა ბუნკერია ღია მნახველებისთვის.
სამაგიეროდ ,ჰეიდარ ალიევის ძეგლი იწონებს თავს ქალაქში.
მთავარ მოედანს მშრალი მოედანი ქვია.
ადგილობრივები სიამაყით გირჩევენ გასინჯოთ ქათმის ფილე რუსთავულად.

ეშმაკის სახელები

ეშმაკს,იგივე სატანას რომ უამრავი სახელი აქვს კი ვიცოდი,მაგალითად ,ყველას გაგვიგია ლუციფერი,მეფისტოფელი და ა.შ,მაგრამ კიდევ რამდენიმე სახელს მოვიყვან,რომელიც უმბერტო ეკოს "პრაღის სასაფლაოში" აღმოვაჩინე და რომელიც უცხოდ მომხვდა ყურში.
ესენია:ჰაბორიმი,ბაფომეტი და ასმოდეუსი.