ამ წიგნში საუბარია ცნობილ მხატვრებზე.ბევრია ამ მხატვრების ქება-დიდება,მაგრამ არ არის მათი ნამუშევრების ანალიზი.ამ წიგნის წაკითხვის მერე ვერ გაიგებ მაინც რაში მდგომარეობს ლეონარდო და ვინჩის გენიალობა და ცოტა მოსაწყენია.
სასიამოვნო წიგნია,მაგრამ როგორ უნდა გავარჩიოთ რენესანსი,ბაროკო,როკოკო,კლასიციზმი და რომანტიზმი მხატვრობაში?კლასიციზმი არქიტექტურაში და ლიტერატურაშიც არსებობს,მაგრამ ამ წიგნიდან ვერ შეიტყობთ მათ საზღვრებს.
პირველ თავში აღწერილია ანტიკური საბერძნეთი და ხელოვნების ტრადიციები,რაც საბერძნეთმა მსოფლიოს დაუტოვა.
საბერძნეთი 1453 წლიდან 1821 წლამდე ოსმალეთის იმპერიაში შედიოდა,რის გამოც უამრავი ბერძნული ხელოვნების შედევრი დაზიანდა და დავკარგეთ.
შემდეგ საუბარია სანდრო ბოტიჩელიზე.იგი ადრეული რენესანსის წარმომადგენელია ანუ კვატროჩენტისტი.ფსევდონიმი ბოტიჩელი თავისი ოქრომჭედელი მასწავლებლისგან აიღო.მის ტილოებში ოქროსფერი ჭარბობს.მისი საუკეთესო ნამუშევრებია:"გაზაფხული," "ვენერას დაბადება", "ათენა და კენტავრი", "ქრისტეს დატირება".
ბოტიჩელის ქერათმიანი მადონები დიდად არ მომწონს.თითქოს არისტოკრატი,ამპარტავანი ქალი პოზირებდა მისთვის როცა მადონას ხატავდა.მისი მადონები სამკაულებით არიან მორთულები და გვირგვინს იდგამენ და უცხოა ჩემთვის.სამაგიეროდ შეუდარებელია მისი ქალღმერთები(ათენა და აფროდიტე).
იტალიაში დამკვიდრდა შემდეგი ტერმინები:ტრეჩენტო-მე-14 საუკუნის მხატვრობა.კვატროჩენტო-მე-15 საუკუნის მხატვრობა,ანუ 1420წლიდან და ჩინკვეჩენტო ანუ მე-16 საუკუნის მხატვრობა 1500 წლიდან.
ლეონარდო და ვინჩი საფრანგეთში გარდაიცვალა.მას უამრავი დაუმთავრებელი პროექტი დარჩა.დაწყებულ საქმეს იშვიათად ასრულებდა.და ვინჩის ტილოებზე ერთი და იგივე კლდე მეორდება.ნეტავ,რა კლდეებია?
მიქელანჯელომ სიქსტინის კაპელის ჭერი წარმოსახვით მოხატა მოდელების გარეშე,მაშინ როცა ლეონარდო და რაფაელი ყოველთვის მოდელზე იყვნენ დამოკიდებულნი.
ბერძნულ ქანდაკებაში კუნთების ამობურცულობა ნაკლებია,მიქელანჯელო კი პირიქით ზრდიდა კუნთებს.
განმარტებები:
1.პანო:კედელზე შესრულებული ფერწერული სურათი.
2.ფრესკა:კირიან წყალში გახსნილი საღებავით ახლად შელესილ კედელზე ხატვა.
3.ტილო:სახატავად მომზადებულ ქსოვილს ადებენ გრუნტს.
4.ოფორტი:ლითონზე შესრულებული გრავიურა.
5.გრავიურა:ლითონზე ამოკვეთილი ნახატი,შემდეგ ქაღალდზე გადატანილი.
6.გრაფიკა:ქაღალდზე ხატვა ნახშირით,კალმით,ტუშით,ფანქრით,ცარცით.
გამოთქმა წიგნიდან:
სულით ღატაკთ არ შურთ სულით მდიდრებისა,რადგან არ ესმით.
Monday, May 4, 2020
Sunday, May 3, 2020
#არკადიდაბორისსტრუგაცკები #ორშაბათიიწყებაშაბათს
ახალგაზრდა კაცი,ალექსანდრე პრივალოვი სოლოვეცამდე გაიყოლებს ორ მონადირეს და მოხვდება იდუმალებით მოცულ სახლში,სადაც უზარმაზარი კატა დასეირნობს და გარედან აწერია ჯადოქრობის ინსტიტუტი.ალექსანდრემ ამ სახლში ღამე გაათია და იხილა უამრავი უცნაურობა.მან იხილა მოლაპარაკე კატა;წიგნები,რომელთა სათაურები წამდაუწუმ იცვლება და ქოხი,რომელმაც ფეხი აიდგა.ასევე,მოლაპარაკე სარკე.შემდეგ ჭაში მოლაპარაკე ქარიყლაპიას გადაეყარა.ალექსანდრეს ეს ყველაფერი მოსწონს და უნდა,რომ უფრო მეტი გაიგოს ამ უცნაურობათა შესახებ.იგი ფიქრობს,რომ საჭირო არ არის მოვლენას სასწაული ვუწოდოთ,თუკი მისი არსი არ გვესმის.შემდეგ მაღაზიაში ყიდვის მერე,გაცემული ხურდა ისევ ჯიბეში უბრუნდება.
შემდეგ მისი ოთახიდან დივანი გაქრა.მის ოთახში დივნის გამო უცნობმა ადამიანებმა კონდენსირება დაიწყეს,ზოგი ადამიანი ტუალეტში გაიჟონა.ადამიანები ჩნდებიან და ქრებიან და ეძებენ დივანს,რომელსაც ტრანსლატორს და თეზისს ეძახიან.ტრანსლატორი რეალურ სინამდვილეს ზღაპრულ სინამდვილედ აქცევს.
წიგნში არის ასევე უჩინმაჩინის ქუდი,ფილოსოფიური ქვა,ალქიმია და მაგია.ეს წიგნი ჰარი პოტერის მამად შეიძლება ჩაითვალოს.
ორშაბათი იწყება შაბათს,ანუ არასამუშაო დღეს მუშაობას რომ გაიძულებენ,ყოველდღე რომ მუშაობ,მაგრამ შენი საქმე გიყვარს და სულერთი ხდება ორშაბათია თუ შაბათი.
შემდეგ ალექსანდრემ მაგიის ინსტიტუტში დაიწყო მსახურება,სადაც ევალება არ დაუშვას ხანძარი.აქ მან გაიცნო უამრავი მაგიის დოქტორი.თვითონაც დაეუფლა მაგიის ხერხებს,მაგალითად მსხალი შექმნა.ეს დოქტორები ცდილობენ მიაგნონ ბედნიერებას ყველა ადამიანისთვის,რომელიც თეთრი თეზისია და რომელიც დივანშია.ამიტომ ელოლიავება ყველა დივანს.
ალექსანდრეს ევალება ასევე,რომ შეულოცოს დემონებს და მან იხილა სამაგიდო თამაშით გართული ორი დემონი.
ინსტიტუტში არის ასევე ბედნიერების განყოფილება,სადაც სიცილის კონდენსირებას ახდენენ.ცდილობენ ადამიანების სულიერი ტონუსის ამაღლებას და ქმნიან ექსტრაქტებს.
წიგნში შეხვდებით ასევე დამავოის და კოშჩეი ბესმერტნის.
ასევე,წიგნში არის წინასწარმეტყველება კლონების შექმნაზე.ჯადოქრები ქმნიან საკუთარ კლონებს და მათ აკეთებინებენ საკუთარ საქმეს.
ახალი წლის ღამეს ყველა ინსტიტუტში მოვიდა,რადგან საკუთარ საქმეზე უგონოდ შეყვარებულები არიან და ურჩევნიათ რამე კარგი საქმე დაამთავრონ,ვიდრე არყით გაილეშონ.ალექსანდრეც მუშაობის დაუოკებელმა სურვილმა შეიპყრო.
ინსტიტუტში უჩვეულო ამბები ხდება.მაგ,ვამპირი,რომელიც გაუჩერებლად ჭამდა,გასკდა.ეს ვამპირი ექსპერიმენტი იყო,რომელიც მეორედაც უნდა ჩატარებულიყო,მაგრამ ექსპერიმენტი სხვა მაგებმა ჩაშალეს,რადგან ეს ვამპირი იდეალური ადამიანის ნიმუში უნდა ყოფილიყო და ნაცვლად ამისა მას სულ შიოდა და ჭამდა.
ნაწარმოებში შეხვდებით ასევე დროის მანქანას.ალექსანდრემ დროში იმოგზაურა და იხილა,რომ მომავალში ადამიანები შიშვლები ივლიან,რომ რობოტები ადამიანებს აუმხედრდებიან და რომ დედამიწას სხვა ცივილიზაცია დაიმორჩილებს.მისი დროში მოგზაურობა გამოცხადების წიგნს ჰგავს.
ჩვენი მაგები ინსტიტუტის გაზეთსაც ბეჭდავენ და პოეზიით არიან დაკავებულნი.
შემდეგ ბიჭებმა ამოხსნეს კონტრამოცია,ანუ დროში მოძრაობა მომავლიდან წარსულისკენ.ინსტიტუტის დირექტორი მომავლიდან წარსულისკენ ტრანსგრესირდება და იცის ვის რა ბედი ეწევა.კონტრამოციით ახსნეს,ასევე, ტუნგუსკის მეტეორის საიდუმლო.მეტეორის კვალს ვერავინ მიაგნო და ბიჭებმა ივარაუდეს,რომ მეტეორი ერთი დღით უკან გადაადგილდა დროის სიბრტყეზე და გაქრა.
ამ დროს,ბიჭები აღმოჩენით გამოწვეულ ნეტარებას ეძლევიან და მკითხველსაც ხიბლავენ მეცნიერების ჯადოსნური სამყაროთი.
გამოთქმა წიგნიდან:
ბედნიერება შეუცნობლის მუდმივ შემეცნებაშია და ცხოვრების აზრიც.თითოეული ადამიანი ბუნებით მაგია,მაგრამ ის მხოლოდ მაშინ ხდება მაგი,როდესაც ნაკლებად იწყებს ფიქრს საკუთარ თავზე და მეტად სხვებზე,როცა მუშაობა მისთვის უფრო საინტერესო ხდება,ვიდრე გართობა.
შემდეგ მისი ოთახიდან დივანი გაქრა.მის ოთახში დივნის გამო უცნობმა ადამიანებმა კონდენსირება დაიწყეს,ზოგი ადამიანი ტუალეტში გაიჟონა.ადამიანები ჩნდებიან და ქრებიან და ეძებენ დივანს,რომელსაც ტრანსლატორს და თეზისს ეძახიან.ტრანსლატორი რეალურ სინამდვილეს ზღაპრულ სინამდვილედ აქცევს.
წიგნში არის ასევე უჩინმაჩინის ქუდი,ფილოსოფიური ქვა,ალქიმია და მაგია.ეს წიგნი ჰარი პოტერის მამად შეიძლება ჩაითვალოს.
ორშაბათი იწყება შაბათს,ანუ არასამუშაო დღეს მუშაობას რომ გაიძულებენ,ყოველდღე რომ მუშაობ,მაგრამ შენი საქმე გიყვარს და სულერთი ხდება ორშაბათია თუ შაბათი.
შემდეგ ალექსანდრემ მაგიის ინსტიტუტში დაიწყო მსახურება,სადაც ევალება არ დაუშვას ხანძარი.აქ მან გაიცნო უამრავი მაგიის დოქტორი.თვითონაც დაეუფლა მაგიის ხერხებს,მაგალითად მსხალი შექმნა.ეს დოქტორები ცდილობენ მიაგნონ ბედნიერებას ყველა ადამიანისთვის,რომელიც თეთრი თეზისია და რომელიც დივანშია.ამიტომ ელოლიავება ყველა დივანს.
ალექსანდრეს ევალება ასევე,რომ შეულოცოს დემონებს და მან იხილა სამაგიდო თამაშით გართული ორი დემონი.
ინსტიტუტში არის ასევე ბედნიერების განყოფილება,სადაც სიცილის კონდენსირებას ახდენენ.ცდილობენ ადამიანების სულიერი ტონუსის ამაღლებას და ქმნიან ექსტრაქტებს.
წიგნში შეხვდებით ასევე დამავოის და კოშჩეი ბესმერტნის.
ასევე,წიგნში არის წინასწარმეტყველება კლონების შექმნაზე.ჯადოქრები ქმნიან საკუთარ კლონებს და მათ აკეთებინებენ საკუთარ საქმეს.
ახალი წლის ღამეს ყველა ინსტიტუტში მოვიდა,რადგან საკუთარ საქმეზე უგონოდ შეყვარებულები არიან და ურჩევნიათ რამე კარგი საქმე დაამთავრონ,ვიდრე არყით გაილეშონ.ალექსანდრეც მუშაობის დაუოკებელმა სურვილმა შეიპყრო.
ინსტიტუტში უჩვეულო ამბები ხდება.მაგ,ვამპირი,რომელიც გაუჩერებლად ჭამდა,გასკდა.ეს ვამპირი ექსპერიმენტი იყო,რომელიც მეორედაც უნდა ჩატარებულიყო,მაგრამ ექსპერიმენტი სხვა მაგებმა ჩაშალეს,რადგან ეს ვამპირი იდეალური ადამიანის ნიმუში უნდა ყოფილიყო და ნაცვლად ამისა მას სულ შიოდა და ჭამდა.
ნაწარმოებში შეხვდებით ასევე დროის მანქანას.ალექსანდრემ დროში იმოგზაურა და იხილა,რომ მომავალში ადამიანები შიშვლები ივლიან,რომ რობოტები ადამიანებს აუმხედრდებიან და რომ დედამიწას სხვა ცივილიზაცია დაიმორჩილებს.მისი დროში მოგზაურობა გამოცხადების წიგნს ჰგავს.
ჩვენი მაგები ინსტიტუტის გაზეთსაც ბეჭდავენ და პოეზიით არიან დაკავებულნი.
შემდეგ ბიჭებმა ამოხსნეს კონტრამოცია,ანუ დროში მოძრაობა მომავლიდან წარსულისკენ.ინსტიტუტის დირექტორი მომავლიდან წარსულისკენ ტრანსგრესირდება და იცის ვის რა ბედი ეწევა.კონტრამოციით ახსნეს,ასევე, ტუნგუსკის მეტეორის საიდუმლო.მეტეორის კვალს ვერავინ მიაგნო და ბიჭებმა ივარაუდეს,რომ მეტეორი ერთი დღით უკან გადაადგილდა დროის სიბრტყეზე და გაქრა.
ამ დროს,ბიჭები აღმოჩენით გამოწვეულ ნეტარებას ეძლევიან და მკითხველსაც ხიბლავენ მეცნიერების ჯადოსნური სამყაროთი.
გამოთქმა წიგნიდან:
ბედნიერება შეუცნობლის მუდმივ შემეცნებაშია და ცხოვრების აზრიც.თითოეული ადამიანი ბუნებით მაგია,მაგრამ ის მხოლოდ მაშინ ხდება მაგი,როდესაც ნაკლებად იწყებს ფიქრს საკუთარ თავზე და მეტად სხვებზე,როცა მუშაობა მისთვის უფრო საინტერესო ხდება,ვიდრე გართობა.
Saturday, May 2, 2020
#დონალდტრამპი #იფიქრეჩემპიონივით
დონალდ ტრამპის ბიზნესია უძრავი ქონება და გასართობი სამყარო.მისი წინაპრები შოტლანდიელები იყვნენ.
მწერალი რობერტ კიოსაკი ამბობს,რომ დონალდ ტრამპი პირდაპირი და მკაცრია.ტრამპის ნაფიქრალი ხდება სიტყვა,ხოლო სიტყვა ხდება ქმედება.
ტრამპი ამბობს,რომ წარმატებულია იმის წყალობით,რომ შეუძლია ნაკლებმნიშვნელოვანი უკუაგდოს და სწრაფად ჩასწვდეს მთავარს.
ტრამპი დადებითად აფასებს ობამას პრეზიდენტობას.
მას კრიტიკა არაფრად მიაჩნია.
იგი გვირჩევს ვიყოთ ნოვატორები.ამისთვის საჭიროა ძველი ელემენტები გავაერთიანოთ,ან ორ რამეზე ერთდროულად ვიფიქროთ,რადგან ორი იდეის შეჯახებას მოჰყვება ინოვაცია.
ტრამპი გვირჩევს ვისწავლოთ გუნდური თამაში.ასევე,გვირჩევს ვიყოთ მადლიერები."ტრაგიკულ დღეებში უნდა ამაღლდეთ უბედურებაზე და გაიხსენოთ,რამდენი რამის მადლიერი უნდა იყოთ ცხოვრებაში".-ამბობს იგი.
ტრამპი საკმაოდ ნაკითხი ადამიანია.იგი თითოეულ პროექტს დეტალურად შეისწავლიდა და ბევრს კითხულობდა.
ტრამპი გვირჩევს კვირაში რამდენიმე საათი დავუთმოთ ლიტერატურის ან ისტორიის კითხვას,რადგან უნდა შეგვეძლოს სხვადასხვა თემებზე საუბარი.
ტრამპი დიდ პატივს სცემს ხელოვან ხალხს და ხედავს რამხელა შრომას დებენ ისინი თავიანთ შედევრებში.იგი თავის საქმიანობას ხელოვნებას ადარებს.
როგორ მოვერიოთ შიშს?ამისთვის საჭიროა პრობლემის მოგვარება.საჭიროა მოქმედება.შიშმა ფეხი არ უნდა მოიკიდოს ჩვენს ცხოვრებაში,მისი ადგილი რწმენამ უნდა დაიკავოს.
დღევანდელ მსოფლიოში ადამიანები მაღალ შეფასებას აძლევენ სისხარტეს.
უნდა განეწყო სამუშაოსთვის და პასუხისმგებლობას არ გაექცე.
ტრამპს ხშირად უწოდებენ თავხედს.თავად ტრამპისთვის თავხედობა გაბედულებას ნიშნავს,რადგან თვლის,რომ მორცხვი ადამიანი ვერ მიაღწევს წარმატებას.
ტრამპი გვირჩევს საკუთარი თავი გავიპიაროთ.
იგი გვირჩევს,რომ რა საქმიანობასაც არ უნდა მივსდევდეთ,აუცილებელია ვერკვეოდეთ ფინანსურ სამყაროში,თუ რახდება მსოფლიო ბაზარზე.ეს დაწყებით სკოლაში უნდა ისწავლებოდეს.
ყოველი დღის გათენებისას ვთქვათ,რომ ეს მშვენიერი დღეა და რომ ამ დღეს შეუძლია ჩვენი მომავლის შექმნა!
იგი თავს უხერხულად არ გრძნობს,რომ უამრავ სასაცილო რეკლამაში მიუღია მონაწილეობა.გვირჩევს,რომ სერიოზულად მოვეკიდოთ სამუშაოს და ნაკლებად სერიოზულად საკუთარ თავს.
გვირჩევს,რომ საკუთარ თავს ხშირად ვუთხრათ,რომ გენიოსები ვართ.
გამოთქმები წიგნიდან:
1.თითოეულ ჩვენგანს ძალუძს სამყაროს შესთავაზოს რამე უნიკალური.
2.ქაოსი ახალ გადაწყვეტილებებს წარმოშობს.
3.მაშ,რას ვფლობთ შინაგანად,რა ბუდობს ჩვენში?ბევრი კარგი იდეა,სამომავლო გეგმა.
4.პრობლემა უნდა მივიღოთ,როგორც თამაში,რომელიც უნდა მოვიგოთ.
5.გაეცალეთ კომფორტის ზონას,მოუსმინეთ საკუთარ თავს,შეიძლება თქვენი ძაბვა სხვა ჩამრთველს საჭიროებს.
6.საკუთარი ნიშა რომ შექმნათ უნდა იყოთ ორიგინალურები.ორიგინალობა კი დინების საწინააღმდეგოდ სიარულს ნიშნავს.
7.ყველა წამოწყებიდან რაიმე პოზიტიურს უნდა ელოდო.
8.ყველა ადამიანს წარმატების მიღწევის თავისი ხერხი აქვს.ზოგი საათობით უსაქმურად ზის და ბოლოს გენიალური იდეები მოსდის თავში,ზოგმა კი დღეში 7 საათი უნდა იმუშავოს.
9.იფიქრეთ იმაზე,თუ რა არ არსებობს და ეს ფიქრი მიგიყვანთ აღმოჩენამდე.
მწერალი რობერტ კიოსაკი ამბობს,რომ დონალდ ტრამპი პირდაპირი და მკაცრია.ტრამპის ნაფიქრალი ხდება სიტყვა,ხოლო სიტყვა ხდება ქმედება.
ტრამპი ამბობს,რომ წარმატებულია იმის წყალობით,რომ შეუძლია ნაკლებმნიშვნელოვანი უკუაგდოს და სწრაფად ჩასწვდეს მთავარს.
ტრამპი დადებითად აფასებს ობამას პრეზიდენტობას.
მას კრიტიკა არაფრად მიაჩნია.
იგი გვირჩევს ვიყოთ ნოვატორები.ამისთვის საჭიროა ძველი ელემენტები გავაერთიანოთ,ან ორ რამეზე ერთდროულად ვიფიქროთ,რადგან ორი იდეის შეჯახებას მოჰყვება ინოვაცია.
ტრამპი გვირჩევს ვისწავლოთ გუნდური თამაში.ასევე,გვირჩევს ვიყოთ მადლიერები."ტრაგიკულ დღეებში უნდა ამაღლდეთ უბედურებაზე და გაიხსენოთ,რამდენი რამის მადლიერი უნდა იყოთ ცხოვრებაში".-ამბობს იგი.
ტრამპი საკმაოდ ნაკითხი ადამიანია.იგი თითოეულ პროექტს დეტალურად შეისწავლიდა და ბევრს კითხულობდა.
ტრამპი გვირჩევს კვირაში რამდენიმე საათი დავუთმოთ ლიტერატურის ან ისტორიის კითხვას,რადგან უნდა შეგვეძლოს სხვადასხვა თემებზე საუბარი.
ტრამპი დიდ პატივს სცემს ხელოვან ხალხს და ხედავს რამხელა შრომას დებენ ისინი თავიანთ შედევრებში.იგი თავის საქმიანობას ხელოვნებას ადარებს.
როგორ მოვერიოთ შიშს?ამისთვის საჭიროა პრობლემის მოგვარება.საჭიროა მოქმედება.შიშმა ფეხი არ უნდა მოიკიდოს ჩვენს ცხოვრებაში,მისი ადგილი რწმენამ უნდა დაიკავოს.
დღევანდელ მსოფლიოში ადამიანები მაღალ შეფასებას აძლევენ სისხარტეს.
უნდა განეწყო სამუშაოსთვის და პასუხისმგებლობას არ გაექცე.
ტრამპს ხშირად უწოდებენ თავხედს.თავად ტრამპისთვის თავხედობა გაბედულებას ნიშნავს,რადგან თვლის,რომ მორცხვი ადამიანი ვერ მიაღწევს წარმატებას.
ტრამპი გვირჩევს საკუთარი თავი გავიპიაროთ.
იგი გვირჩევს,რომ რა საქმიანობასაც არ უნდა მივსდევდეთ,აუცილებელია ვერკვეოდეთ ფინანსურ სამყაროში,თუ რახდება მსოფლიო ბაზარზე.ეს დაწყებით სკოლაში უნდა ისწავლებოდეს.
ყოველი დღის გათენებისას ვთქვათ,რომ ეს მშვენიერი დღეა და რომ ამ დღეს შეუძლია ჩვენი მომავლის შექმნა!
იგი თავს უხერხულად არ გრძნობს,რომ უამრავ სასაცილო რეკლამაში მიუღია მონაწილეობა.გვირჩევს,რომ სერიოზულად მოვეკიდოთ სამუშაოს და ნაკლებად სერიოზულად საკუთარ თავს.
გვირჩევს,რომ საკუთარ თავს ხშირად ვუთხრათ,რომ გენიოსები ვართ.
გამოთქმები წიგნიდან:
1.თითოეულ ჩვენგანს ძალუძს სამყაროს შესთავაზოს რამე უნიკალური.
2.ქაოსი ახალ გადაწყვეტილებებს წარმოშობს.
3.მაშ,რას ვფლობთ შინაგანად,რა ბუდობს ჩვენში?ბევრი კარგი იდეა,სამომავლო გეგმა.
4.პრობლემა უნდა მივიღოთ,როგორც თამაში,რომელიც უნდა მოვიგოთ.
5.გაეცალეთ კომფორტის ზონას,მოუსმინეთ საკუთარ თავს,შეიძლება თქვენი ძაბვა სხვა ჩამრთველს საჭიროებს.
6.საკუთარი ნიშა რომ შექმნათ უნდა იყოთ ორიგინალურები.ორიგინალობა კი დინების საწინააღმდეგოდ სიარულს ნიშნავს.
7.ყველა წამოწყებიდან რაიმე პოზიტიურს უნდა ელოდო.
8.ყველა ადამიანს წარმატების მიღწევის თავისი ხერხი აქვს.ზოგი საათობით უსაქმურად ზის და ბოლოს გენიალური იდეები მოსდის თავში,ზოგმა კი დღეში 7 საათი უნდა იმუშავოს.
9.იფიქრეთ იმაზე,თუ რა არ არსებობს და ეს ფიქრი მიგიყვანთ აღმოჩენამდე.
Friday, April 17, 2020
#მარსელპრუსტი #სოდომიდაგომორი
მთხრობელი პირველ პირში გვიამბობს,როგორ აღმოაჩინა,რომ ბატონი დე შარლიუ ჰომოსექსუალია.მანამდე იგი ბატონ დე შარლიუს იცნობდა,როგორც ერთ დაბნეულ პიროვნებას, რომელსაც არაფერი ეტყობოდა.მთხრობელმა ბატონი დე შარლიუ გამოიჭირა მკერავ ჟიუპიენთან კურკურის დროს.მოგვიანებით,დე შარლიუმ ჟიუპიენი მდივნად დანიშნა.მათ ერთმანეთი ერთი ნახვით ამოიცნეს.ბატონი დე შარლიუ ახალგაზრდა ბიჭებს დასდევს საზოგაადოებრივ ტრანსპორტში და ამას ჟანრისადმი ინტერესს უწოდებს.
მთხრობელმა ახლაღა გაანალიზა,თუ რას ნიშნავდა დე შარლიუს არათანმიმდევრობა.მთხრობელი ამბობს,რომ ჰომოსექსუალები უკვე მასონებივით არიან.თან ეზიზღება,თან ებრალება ისინი.ისინი ხომ სულიერ ტვირთს ატარებენ,რადგან ებრაელებივით მუდამ იდევნებიან.ეზიზღება,რადგან მათ თანაგრძნობა არ გააჩნიათ,ღვარძლიანები არიან,სხვათა განსჯის და სიყალბის გამომზეურების თამაშით სულს იმსუბუქებენ.
მარტოხელა ჰომოსექსუალები ადრე თუ გვიან უერთდებიან საზოგადოებებს.ამ გაერთიანებებში ღებულობენ ახალბედებსაც,რომლებიც საზოგადოებაში დაწინაურებაზე ოცნებობენ.
ზოგიერთ ჰომოსექსუალს საკუთარი თავი გამორჩეული ჰგონია,უმაღლეს არსებად მიაჩნია თავი და ჰომოსექსუალობა გენიოსობა ჰგონია,თუმცა ეს ასე არ არის,ამბობს მთხრობელი.
ჰომოსექსუალი ქალთანაც წევს,რომ საკუთარი თავი დამალოს,მაგრამ ის არღვევს თავისი გაერთიანების წესებს თუკი სიამოვნებას განიცდის ქალთან.
ზოგჯერ,ჰომოსექსუალები საზოგადოებაში გამოჩენისას ინიღბებიან,როლებს იცვლიან.ბატონი მსახურის როლს თამაშობს ან მსახური ბატონისას.
მთხრობელი ფიქრობს,რომ სოდომისტები ისეთივე საფრთხეს წარმოადგენენ,როგორც სიონისტები.მწერალი არ მალავს აგრესიას ებრაელების მიმართაც.
შემდეგ აღწერილია ჩვენი მთხრობელის ვიზიტი პრინცესა დე გერმანტის სასახლეში,სადაც შარლიუც არის მიწვეული.პრინცესა ყალბი თავაზიანობით უმასპინძლდება სტუმრებს.წვეულებაზე უამრავი ჰომოსექსუალი ტრიალებს.ჩანს მაღალი წრის ადამიანების სულმდაბლობა.ნელ-ნელა ბატონი შარლიუს პიროვნებას ვეცნობით.იგი ენამყრალი,გულზვიადი და ბუტიაა.ხანდახან საზოგადოებაში ქალებით აღფრთოვანებას გამოხატავს ყალბად.ამავე დროს,ნიჭიერი პიანისტი და მხატვარია.პატივს სცემს მთავარანგელოზ მიქაელს.
დე შარლიუს ჰგონია,რომ მის გარშემო ვერავინ ამჩნევს მის მიდრეკილებებს და ეჭვების გასაფანტად ხმამაღლა საუბრობს ტაბუდადებულ თემებზე,თუმცა ყველამ ყველაფერი იცის.
შემდეგ მთხრობელი გვიამბობს თავის ქალებზე.მას რამდენიმე სასიყვარულო მოგონება აქვს.მთხრობელი თვითონაც მაღალი საზოგადოების წევრია და უყვარს ეს საზოგადოება,რადგან თვითონაც ფუქსავატია და ერთი სალონიდან მეორეში დადის.სალონებში ეძებს შემთხვევით სექსუალურ კავშირებს.მომენტი,რომელიც მის პიროვნებას ამაღლებს არის მისი ტკბილი მოგონებები ბებიაზე .ბებია ახსენებს,თუ როგორ შეიცვალა წლების განმავლობაში.
ამაზრზენია ამ მაღალი საზოგადოების ურთიერთობები.მთხრობელის მეგობარი გოგონაა ალბერტინი.ისინი ხან ამცირებენ ერთმანეთს,ხან სიამოვნებთ ერთად ყოფნა,ხან არად აგდებენ ერთმანეთს,ხან ეჭვიანობენ.მთხრობელი ალბერტინის ეუბნება,რომ მას გოგონა არ უყვარს და რომ ეჭვიანობს მასზე.როდესაც ალბერტინი მას კეთილი სახით უყურებს,მთხრობელი მის მიმართ სიბრალულით გამოკვებილი სიყვარულით განეწყობა.მწერალმა კარგად გადმოსცა გრძნობათა მონაცვლეობა.
თურმე,მთხრობელი ეჭვიანობს,რომ ალბერტინი ლესბოსელია.რამდენჯერმე შეამჩნია,რომ ალბერტინი სხვა ქალებს თვალებით ეკონტაქტება.მოგვიანებით,კი ალბერტინის გარეშე ყოფნა აღარ შეუძლია და მის მიმართ ღრმა გრძნობები გაუჩნდება.
არაფერია ამ წიგნში წმინდა.ყველა ანგარებით მოქმედებს.სოდომი და გომორი ჩვენშია.
შეიძლება ითქვას,რომ პრუსტი რთული წასაკითხია.ერთ წინადადებაში რამდენიმე ქვე წინადადებაა და საბოლოო აზრის გამოტანა ჭირს.
მთხრობელი ხშირად ირონიულად გვიამბობს მაღალი საზოგადოების ქალების უგუნურ ქცევებზე.ეს ნაქები მაღალი საზოგადოება იბრალებს გემოვნების ქონას,მაგრამ გემოვნების ნატამალიც არ გააჩნიათ.
მთხრობელის ჰობია ტოპონიმიკა,რის გამოც მაღალი საზოგადოება მას დასცინის.ეს ტოპონიმიკა საინტერესო უნდა იყოს ლინგვისტებისთვის.ევროპული ქალაქების სახელწოდებების წარმომავლობა საინტერესოდ არის გადმოცემული.
წარსული პრიმიტიული ცხოვრების რომანტიკა იგრძნობა,როდესაც მთხრობელი გვიამბობს,რომ მანქანით დაბრკოლების გარეშე ქალაქში ჩასვლამ ,ამ ქალაქს იდუმალების საბურველი ახადა.მატარებლით ხანგრძლივი მგზავრობის შემდეგ ქალაქში ჩასვლა სულ სხვა შეგრძნებაა.
ნაწარმოების დასასრულს,დე შარლიუს და მევიოლინე მორელის ურთიერთობაა აღწერილი.მორელი შარლიუს საყვარელია და მისი წყალობით ფუფუნებაში ცხოვრობს.ამაზრზენია,თუ როგორ ადარებს შარლიუ ბიბლიურ ეპიზოდებს იმ სიყვარულს,რომელსაც განიცდის მორელის მიმართ.
ნაწარმოები სრულდება იმით,რომ მთხრობელი ალბერტინზე დაქორწინების სურვილს გამოთქვამს.
ნაწარმოებს აქვს მკითხველზე ზემოქმედების უნარი.მწერალი ნელ-ნელა,მეთოდურად გვაძულებს პერსონაჟებს და ამახვილებს ყურადღებას მათ ნაკლოვანებებზე.საბოლოო ჯამში,კითხვის პროცესში ლიტერატურით ტკბობის სასიამოვნო განცდა მოდის.მწერალი ახერხებს ჩვენს შეძვრას.
დასკვნა: რა საჭირო იყო სოდომის და გომორის განადგურება,თუ მის ადგილზე უამრავი,პატარა სოდომი და გომორი აღმოცენდებოდა?
მთხრობელმა ახლაღა გაანალიზა,თუ რას ნიშნავდა დე შარლიუს არათანმიმდევრობა.მთხრობელი ამბობს,რომ ჰომოსექსუალები უკვე მასონებივით არიან.თან ეზიზღება,თან ებრალება ისინი.ისინი ხომ სულიერ ტვირთს ატარებენ,რადგან ებრაელებივით მუდამ იდევნებიან.ეზიზღება,რადგან მათ თანაგრძნობა არ გააჩნიათ,ღვარძლიანები არიან,სხვათა განსჯის და სიყალბის გამომზეურების თამაშით სულს იმსუბუქებენ.
მარტოხელა ჰომოსექსუალები ადრე თუ გვიან უერთდებიან საზოგადოებებს.ამ გაერთიანებებში ღებულობენ ახალბედებსაც,რომლებიც საზოგადოებაში დაწინაურებაზე ოცნებობენ.
ზოგიერთ ჰომოსექსუალს საკუთარი თავი გამორჩეული ჰგონია,უმაღლეს არსებად მიაჩნია თავი და ჰომოსექსუალობა გენიოსობა ჰგონია,თუმცა ეს ასე არ არის,ამბობს მთხრობელი.
ჰომოსექსუალი ქალთანაც წევს,რომ საკუთარი თავი დამალოს,მაგრამ ის არღვევს თავისი გაერთიანების წესებს თუკი სიამოვნებას განიცდის ქალთან.
ზოგჯერ,ჰომოსექსუალები საზოგადოებაში გამოჩენისას ინიღბებიან,როლებს იცვლიან.ბატონი მსახურის როლს თამაშობს ან მსახური ბატონისას.
მთხრობელი ფიქრობს,რომ სოდომისტები ისეთივე საფრთხეს წარმოადგენენ,როგორც სიონისტები.მწერალი არ მალავს აგრესიას ებრაელების მიმართაც.
შემდეგ აღწერილია ჩვენი მთხრობელის ვიზიტი პრინცესა დე გერმანტის სასახლეში,სადაც შარლიუც არის მიწვეული.პრინცესა ყალბი თავაზიანობით უმასპინძლდება სტუმრებს.წვეულებაზე უამრავი ჰომოსექსუალი ტრიალებს.ჩანს მაღალი წრის ადამიანების სულმდაბლობა.ნელ-ნელა ბატონი შარლიუს პიროვნებას ვეცნობით.იგი ენამყრალი,გულზვიადი და ბუტიაა.ხანდახან საზოგადოებაში ქალებით აღფრთოვანებას გამოხატავს ყალბად.ამავე დროს,ნიჭიერი პიანისტი და მხატვარია.პატივს სცემს მთავარანგელოზ მიქაელს.
დე შარლიუს ჰგონია,რომ მის გარშემო ვერავინ ამჩნევს მის მიდრეკილებებს და ეჭვების გასაფანტად ხმამაღლა საუბრობს ტაბუდადებულ თემებზე,თუმცა ყველამ ყველაფერი იცის.
შემდეგ მთხრობელი გვიამბობს თავის ქალებზე.მას რამდენიმე სასიყვარულო მოგონება აქვს.მთხრობელი თვითონაც მაღალი საზოგადოების წევრია და უყვარს ეს საზოგადოება,რადგან თვითონაც ფუქსავატია და ერთი სალონიდან მეორეში დადის.სალონებში ეძებს შემთხვევით სექსუალურ კავშირებს.მომენტი,რომელიც მის პიროვნებას ამაღლებს არის მისი ტკბილი მოგონებები ბებიაზე .ბებია ახსენებს,თუ როგორ შეიცვალა წლების განმავლობაში.
ამაზრზენია ამ მაღალი საზოგადოების ურთიერთობები.მთხრობელის მეგობარი გოგონაა ალბერტინი.ისინი ხან ამცირებენ ერთმანეთს,ხან სიამოვნებთ ერთად ყოფნა,ხან არად აგდებენ ერთმანეთს,ხან ეჭვიანობენ.მთხრობელი ალბერტინის ეუბნება,რომ მას გოგონა არ უყვარს და რომ ეჭვიანობს მასზე.როდესაც ალბერტინი მას კეთილი სახით უყურებს,მთხრობელი მის მიმართ სიბრალულით გამოკვებილი სიყვარულით განეწყობა.მწერალმა კარგად გადმოსცა გრძნობათა მონაცვლეობა.
თურმე,მთხრობელი ეჭვიანობს,რომ ალბერტინი ლესბოსელია.რამდენჯერმე შეამჩნია,რომ ალბერტინი სხვა ქალებს თვალებით ეკონტაქტება.მოგვიანებით,კი ალბერტინის გარეშე ყოფნა აღარ შეუძლია და მის მიმართ ღრმა გრძნობები გაუჩნდება.
არაფერია ამ წიგნში წმინდა.ყველა ანგარებით მოქმედებს.სოდომი და გომორი ჩვენშია.
შეიძლება ითქვას,რომ პრუსტი რთული წასაკითხია.ერთ წინადადებაში რამდენიმე ქვე წინადადებაა და საბოლოო აზრის გამოტანა ჭირს.
მთხრობელი ხშირად ირონიულად გვიამბობს მაღალი საზოგადოების ქალების უგუნურ ქცევებზე.ეს ნაქები მაღალი საზოგადოება იბრალებს გემოვნების ქონას,მაგრამ გემოვნების ნატამალიც არ გააჩნიათ.
მთხრობელის ჰობია ტოპონიმიკა,რის გამოც მაღალი საზოგადოება მას დასცინის.ეს ტოპონიმიკა საინტერესო უნდა იყოს ლინგვისტებისთვის.ევროპული ქალაქების სახელწოდებების წარმომავლობა საინტერესოდ არის გადმოცემული.
წარსული პრიმიტიული ცხოვრების რომანტიკა იგრძნობა,როდესაც მთხრობელი გვიამბობს,რომ მანქანით დაბრკოლების გარეშე ქალაქში ჩასვლამ ,ამ ქალაქს იდუმალების საბურველი ახადა.მატარებლით ხანგრძლივი მგზავრობის შემდეგ ქალაქში ჩასვლა სულ სხვა შეგრძნებაა.
ნაწარმოების დასასრულს,დე შარლიუს და მევიოლინე მორელის ურთიერთობაა აღწერილი.მორელი შარლიუს საყვარელია და მისი წყალობით ფუფუნებაში ცხოვრობს.ამაზრზენია,თუ როგორ ადარებს შარლიუ ბიბლიურ ეპიზოდებს იმ სიყვარულს,რომელსაც განიცდის მორელის მიმართ.
ნაწარმოები სრულდება იმით,რომ მთხრობელი ალბერტინზე დაქორწინების სურვილს გამოთქვამს.
ნაწარმოებს აქვს მკითხველზე ზემოქმედების უნარი.მწერალი ნელ-ნელა,მეთოდურად გვაძულებს პერსონაჟებს და ამახვილებს ყურადღებას მათ ნაკლოვანებებზე.საბოლოო ჯამში,კითხვის პროცესში ლიტერატურით ტკბობის სასიამოვნო განცდა მოდის.მწერალი ახერხებს ჩვენს შეძვრას.
დასკვნა: რა საჭირო იყო სოდომის და გომორის განადგურება,თუ მის ადგილზე უამრავი,პატარა სოდომი და გომორი აღმოცენდებოდა?
Monday, February 10, 2020
#პოლსეზანი
ეს არის ფრანგი მხატვარი,რომელიც ღია ცის ქვეშ ხატვის დროს ქარიშხალში მოყვა,დასნეულდა და გარდაიცვალა.
მისი მეტსახელი იყო "ფერწერის ჯვრის წმინდა იოანე".
ბავშვობიდან მეგობრობდა ემილ ზოლასთან.თუმცა,როდესაც ზოლამ გამოსცა წიგნი "შემოქმედება" (ქართულად არის თარგმნილი),სადაც უნებისყოფო მხატვრის ცხოვრებაა აღწერილი,სეზანმა საკუთარი თავი ამოიცნო და მათი მეგობრობა დასრულდა.
სეზანს ხშირად ეუბნებოდნენ უარს სალონში მონაწილეობაზე,მაგრამ არასდროს დაუყრია ფარ-ხმალი.
სეზანს არ სურდა მისი შემოქმედება სინამდვილის პირდაპირი ასახვა ყოფილიყო,ამიტომ ცდილობდა საგნების არსს ჩასწვდომოდა.მისი ტილოები თითქოს ბლარშია,ფოკუსს მიღმაა დარჩენილი.
მას უყვარდა თვით მხატვრობა.უნდოდა,რომ მხატვრობა ვიზუალური სიამოვნება კი არა,უდიდესი სულიერების სამყარო ყოფილიყო.მან გვაიძულა ახლებურად გავიაზროთ მხატვრობა,გვაიძულებს ვიფიქროთ ფერთა სიმბოლიკაზე(მასთან ლურჯი ჰაერია,წითელი და ყვითელი შუქია),გეომეტრიაზე(პარალელური ხაზები უსასრულობაა,პერპენდიკულარული კი სიღრმე).მაგალითად,ხელის მტევნებზე გამოყენებული წითელი საღებავი რაღაცის ანარეკლია.
თვალების მაგივრად ყოველთვის ჩრდილებია.პერსონაჟები კი არაამქვეყნიურ არსებებს ჰგვანან.თვალები არ გვაძლევს საშუალებას წავიკითხოთ ფსიქოლოგიურად პორტრეტი,მაგრამ პორტრეტის გააზრებაში გვეხმარება ქუდი ან პოზა ან ის მაგალითად თუ სად გადაჭრა კადრი მხატვარმა.მაგ,რამდენიმე ტილოზე ადამიანებს ზურგი მოჭრილი აქვთ.ეს შეიძლება მეტყველებდეს სულიერ მოტეხილობაზე,არასტაბილურობაზე,ან განცდილ მარცხზე.
სეზანის ნატურმორტები ქმნის ხალისიან განწყობას.
მისი ტილოების წაკითხვისას საჭიროა დავაკვირდეთ გეომეტრიულ ხაზებს.ტერმინიც კი გამოიყენა ერთმა ხელოვნებათმცოდნემ:"სეზანის გეომეტრია".
სეზანმა ცოლად მოიყვანა მოდელი გოგონა,რომელიც მისთვის ხშირად პოზირებდა.
მისი მეტსახელი იყო "ფერწერის ჯვრის წმინდა იოანე".
ბავშვობიდან მეგობრობდა ემილ ზოლასთან.თუმცა,როდესაც ზოლამ გამოსცა წიგნი "შემოქმედება" (ქართულად არის თარგმნილი),სადაც უნებისყოფო მხატვრის ცხოვრებაა აღწერილი,სეზანმა საკუთარი თავი ამოიცნო და მათი მეგობრობა დასრულდა.
სეზანს ხშირად ეუბნებოდნენ უარს სალონში მონაწილეობაზე,მაგრამ არასდროს დაუყრია ფარ-ხმალი.
სეზანს არ სურდა მისი შემოქმედება სინამდვილის პირდაპირი ასახვა ყოფილიყო,ამიტომ ცდილობდა საგნების არსს ჩასწვდომოდა.მისი ტილოები თითქოს ბლარშია,ფოკუსს მიღმაა დარჩენილი.
მას უყვარდა თვით მხატვრობა.უნდოდა,რომ მხატვრობა ვიზუალური სიამოვნება კი არა,უდიდესი სულიერების სამყარო ყოფილიყო.მან გვაიძულა ახლებურად გავიაზროთ მხატვრობა,გვაიძულებს ვიფიქროთ ფერთა სიმბოლიკაზე(მასთან ლურჯი ჰაერია,წითელი და ყვითელი შუქია),გეომეტრიაზე(პარალელური ხაზები უსასრულობაა,პერპენდიკულარული კი სიღრმე).მაგალითად,ხელის მტევნებზე გამოყენებული წითელი საღებავი რაღაცის ანარეკლია.
თვალების მაგივრად ყოველთვის ჩრდილებია.პერსონაჟები კი არაამქვეყნიურ არსებებს ჰგვანან.თვალები არ გვაძლევს საშუალებას წავიკითხოთ ფსიქოლოგიურად პორტრეტი,მაგრამ პორტრეტის გააზრებაში გვეხმარება ქუდი ან პოზა ან ის მაგალითად თუ სად გადაჭრა კადრი მხატვარმა.მაგ,რამდენიმე ტილოზე ადამიანებს ზურგი მოჭრილი აქვთ.ეს შეიძლება მეტყველებდეს სულიერ მოტეხილობაზე,არასტაბილურობაზე,ან განცდილ მარცხზე.
სეზანის ნატურმორტები ქმნის ხალისიან განწყობას.
მისი ტილოების წაკითხვისას საჭიროა დავაკვირდეთ გეომეტრიულ ხაზებს.ტერმინიც კი გამოიყენა ერთმა ხელოვნებათმცოდნემ:"სეზანის გეომეტრია".
სეზანმა ცოლად მოიყვანა მოდელი გოგონა,რომელიც მისთვის ხშირად პოზირებდა.
Wednesday, January 22, 2020
#ჰერბერტუელსი #სამყაროთა ომი
მწერალი გვიამბობს,რომ სიცოცხლე მარსზე დედამიწაზე ადრე გაჩნდა და რომ მარსი დედამიწაზე ადრე ჩაქვრა.მარსელებმა ახალი სახლის ძებნა დაიწყეს და დედამიწას ჭურვები დაუშინეს.
შემდეგ დედამიწაზე რაღაც ცილინდრი ჩამოვარდა,რომელშიც ურჩხულები ისხდნენ.ცილინდრიდან ორი საცეცებიანი ნაცრისფერი ურჩხული ამოძვრა.შემდეგ მწვანე ალი ამოვარდა ორმოდან და უამრავი ადამიანი დაიხოცა.გადარჩა ამბის მთხრობელი,რომელიც პირველ პირში გვიამბობს მოვლენებს.ეს ადამიანი ფიქრობს,რომ მარსელები დედამიწას ვერ შეეგუებიან,რადგან დედამიწაზე მიზიდულობა სამჯერ მეტია,ვიდრე მარსზე.
შემდეგ მეორე ცილინდრი ჩამოვარდა.დაიწყო შეტაკება მარსელებსა და დედამიწელ ჯარისკაცებს შორის.ამბის მთხრობელმა ცოლთან ერთად სახლი მიატოვა.შემდეგ დაბრუნდა შემთხვევის ადგილზე და მესამე ჩამოვარდნილი ცილინდრი ნახა.შემდეგ ეს საცეცებიანი ურჩხულები ლითონის მანქანებად გადაიქცნენ და არე-მარე გადაწვეს.მათი რაოდენობა ხუთამდე გაიზარდა.დედამიწელებმა ერთი მარსელი მოკლეს.მარსელები დამხმარე ძალას ღებულობენ დღითი-დღე,ადამიანები კი საომარ იარაღს იმარაგებენ.
ამასობაში მარსელებმა ლონდონამდე მიაღწიეს.მათ განადგურების ახალი იარაღი გამოიყენეს,ანუ გაზის კვამლები გაუშვეს.მარსელები ადამიანებს ჩანაფიქრს მიუხვდნენ და ამ გაზის კვამლით ადამიანების იარაღი გაანადგურეს.დაიწყო ლონდონის დაცარიელება.ქალაქში სრული განუკითხაობაა.
რამდენიმე მარსელი კიდევ მოკლეს საზღვაო შეტაკების დროს ჭურვებით.ამბის მთხრობელმა დაინახა,რომ მარსელმა რამდენიმე ადამიანი აიტაცა და ლითონის კალათაში ჩაისვა,ანუ მარსელებს მხოლოდ დედამიწის განადგურება არ უნდათ და სხვა მიზნებიც აქვთ.
მთხრობელმა აღმოაჩინა,რომ მარსელები ადამიანის სისხლით იკვებებიან.უსქესო არსებები არიან და ახალი მარსელი დედის კანზე ამოდის სოკოსავით.
საზარლად არის აღწერილი მარსელების მიერ ადამიანის დაჭერა და მოკვდინება სისხლით ძღომის მიზნით.
მათ მთხრობელის თანამგზავრი მღვდელიც მოკლეს.
მთხრობელი 15 დღე ემალებოდა მარსელებს ერთ სახლში.როდესაც გამოვიდა გარშემო უამრავი ჩონჩხი იხილა და გაუდაბურებული გარემო.
შემდეგ ერთ გადარჩენილ ჯარისკაცს გადაეყარა,რომელიც ფიქრობს,რომ მარსელები ადამიანებს მოათვინიერებენ.ვინც არ დაემორჩილება მათ საცხოვრებლად საკანალიზაციო სისტემაში უნდა გადავიდეს და დაუბრუნდეს პირველყოფილ ყოფას.
როდესაც კაცობრიობის გადარჩენის იმედი გადაწურული იყო,მაშინ მოხდა სასწაული.მარსზე ბაქტერიები არ არის და მარსელების აგებულება დედამიწის ბაქტერიებს ვერ მოერია,დაავადდნენ და ყველანი ერთად დაიხოცნენ.
დედამიწა გადარჩა.ლონდონმა დახმარება მიიღო სხვადასხვა ქვეყნებიდან.
ეს ნაწარმოები თითქოს გვამზადებს,რომ ერთ დღესაც შეიძლება მართლა შემოიჭრან მარსელები და საჭიროა სიმშვიდის შენარჩუნება.მარსელები დაუმარცხებლები არ არიან.
შემდეგ დედამიწაზე რაღაც ცილინდრი ჩამოვარდა,რომელშიც ურჩხულები ისხდნენ.ცილინდრიდან ორი საცეცებიანი ნაცრისფერი ურჩხული ამოძვრა.შემდეგ მწვანე ალი ამოვარდა ორმოდან და უამრავი ადამიანი დაიხოცა.გადარჩა ამბის მთხრობელი,რომელიც პირველ პირში გვიამბობს მოვლენებს.ეს ადამიანი ფიქრობს,რომ მარსელები დედამიწას ვერ შეეგუებიან,რადგან დედამიწაზე მიზიდულობა სამჯერ მეტია,ვიდრე მარსზე.
შემდეგ მეორე ცილინდრი ჩამოვარდა.დაიწყო შეტაკება მარსელებსა და დედამიწელ ჯარისკაცებს შორის.ამბის მთხრობელმა ცოლთან ერთად სახლი მიატოვა.შემდეგ დაბრუნდა შემთხვევის ადგილზე და მესამე ჩამოვარდნილი ცილინდრი ნახა.შემდეგ ეს საცეცებიანი ურჩხულები ლითონის მანქანებად გადაიქცნენ და არე-მარე გადაწვეს.მათი რაოდენობა ხუთამდე გაიზარდა.დედამიწელებმა ერთი მარსელი მოკლეს.მარსელები დამხმარე ძალას ღებულობენ დღითი-დღე,ადამიანები კი საომარ იარაღს იმარაგებენ.
ამასობაში მარსელებმა ლონდონამდე მიაღწიეს.მათ განადგურების ახალი იარაღი გამოიყენეს,ანუ გაზის კვამლები გაუშვეს.მარსელები ადამიანებს ჩანაფიქრს მიუხვდნენ და ამ გაზის კვამლით ადამიანების იარაღი გაანადგურეს.დაიწყო ლონდონის დაცარიელება.ქალაქში სრული განუკითხაობაა.
რამდენიმე მარსელი კიდევ მოკლეს საზღვაო შეტაკების დროს ჭურვებით.ამბის მთხრობელმა დაინახა,რომ მარსელმა რამდენიმე ადამიანი აიტაცა და ლითონის კალათაში ჩაისვა,ანუ მარსელებს მხოლოდ დედამიწის განადგურება არ უნდათ და სხვა მიზნებიც აქვთ.
მთხრობელმა აღმოაჩინა,რომ მარსელები ადამიანის სისხლით იკვებებიან.უსქესო არსებები არიან და ახალი მარსელი დედის კანზე ამოდის სოკოსავით.
საზარლად არის აღწერილი მარსელების მიერ ადამიანის დაჭერა და მოკვდინება სისხლით ძღომის მიზნით.
მათ მთხრობელის თანამგზავრი მღვდელიც მოკლეს.
მთხრობელი 15 დღე ემალებოდა მარსელებს ერთ სახლში.როდესაც გამოვიდა გარშემო უამრავი ჩონჩხი იხილა და გაუდაბურებული გარემო.
შემდეგ ერთ გადარჩენილ ჯარისკაცს გადაეყარა,რომელიც ფიქრობს,რომ მარსელები ადამიანებს მოათვინიერებენ.ვინც არ დაემორჩილება მათ საცხოვრებლად საკანალიზაციო სისტემაში უნდა გადავიდეს და დაუბრუნდეს პირველყოფილ ყოფას.
როდესაც კაცობრიობის გადარჩენის იმედი გადაწურული იყო,მაშინ მოხდა სასწაული.მარსზე ბაქტერიები არ არის და მარსელების აგებულება დედამიწის ბაქტერიებს ვერ მოერია,დაავადდნენ და ყველანი ერთად დაიხოცნენ.
დედამიწა გადარჩა.ლონდონმა დახმარება მიიღო სხვადასხვა ქვეყნებიდან.
ეს ნაწარმოები თითქოს გვამზადებს,რომ ერთ დღესაც შეიძლება მართლა შემოიჭრან მარსელები და საჭიროა სიმშვიდის შენარჩუნება.მარსელები დაუმარცხებლები არ არიან.
Wednesday, January 8, 2020
Subscribe to:
Posts (Atom)